H ρήση του Γιώργου Παπανδρέου «ας κάνουμε την κρίση ευκαιρία» εκ των πραγμάτων εμπεριέχει αντιφάσεις. Την επαναλαμβάνει -λιγότερο ο κάθε υπουργός του- για να πείσει τους πολίτες ότι η οικονομική κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί με την πιστή εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας.
Στην πραγματικότητα, ο πρωθυπουργός έχει ήδη περισσότερα του ενός σενάρια έτοιμα στο συρτάρι του και έχει ήδη ξεκινήσει για το κρίσιμο επταήμερο, που θα κρίνει τον βαθμό ουσιαστικής υποστήριξης από την Ευρωπαϊκή Ενωση, χωρίς δημοσίως και από την ελληνική πλευρά να ζητείται οικονομική αρωγή. Από το Λονδίνο ο κ. Παπανδρέου εξέπεμψε μηνύματα αισιοδοξίας και επιχείρησε για άλλη μια φορά να διαμηνύσει για ευνόητους λόγους ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό αλλά «διαπερνά» την Ευρωζώνη.
Η ώρα της… κρίσης
Το νέο πακέτο μέτρων δεν «περιμένει» τη 16η Μαρτίου για να εμφανιστεί, καθώς η αξιολόγηση από την «τρόικα» της επιτήρησης (Ε.Ε., Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) ξεκινά αύριο από τους εκπροσώπους της που καταφτάνουν στην Αθήνα.
Το οικονομικό επιτελείο έχει συντάξει το «θεματολόγιό» του, ευελπιστώντας ότι η στρατηγική επιλογή της συνύπαρξης στην ευρωπαϊκή κοινότητα θα αποδειχθεί έως την κρίσιμη στιγμή του κρας τεστ. Η χώρα θα «βγει» να δανειστεί αλλά μέχρι τη συγκεκριμένη ώρα φιλοδοξούν ότι οι «εταίροι» θα έχουν προβεί σε μια πιο σαφή στήριξη χωρίς πολλές, πολλές περικοκλάδες. Μια στήριξη που θα απαντήσει στην έκρηξη των spreads και θα περιορίσει τις περαιτέρω απώλειες… εθνικής κυριαρχίας.
Και με τα νέα μέτρα; «Είναι σαν να έχουν ήδη ληφθεί!», απαντά κυβερνητικός παράγων, ο οποίος εκτιμά ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να φτάσει μέχρι τη λήξη της προθεσμίας για να ανακοινώσει τα «συμπληρωματικά» στο Πρόγραμμα Σταθερότητας μέτρα.
Ετερος όμως συνάδελφός του επιτίθεται στη… μετρολογία, ισχυριζόμενος ότι φέρνει ανυπολόγιστο κόστος στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης -εννοώντας προφανώς ότι αναφέρεται στην πρώτη φάση του και σίγουρα πριν από το «διάγγελμα» Παπανδρέου, που… απάντησε με πιο συγκεκριμένο τρόπο στις απορίες των κοινωνικών ομάδων. Από την αύξηση του ΦΠΑ κατά δύο μονάδες (με εξαιρέσεις), την ελαστικότητα στην εργασία, την εξανέμιση ουσιαστικά του 14ου μισθού, το αγρίεμα στο Ασφαλιστικό και επιπλέον στα επιδόματα μέχρι τους έμμεσους φόρους (π.χ. στα καύσιμα) και άλλες φοροεισπρακτικές μεθόδους, η οικονομική κρίση εξακολουθεί -σύμφωνα με κυβερνητικές εκδοχές- και η χώρα συνεχίζει να βάλλεται από την κερδοσκοπική επίθεση.
Η «διεθνοποίηση» του ελληνικού προβλήματος με την πασιφανή «υπερκινητικότητα» του σημερινού πρωθυπουργού και την εμφανή βούληση άλλων πολιτικών δυνάμεων, όπως του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να συνδράμουν στην προσπάθεια, φαίνεται ότι μετατρέπει ευρεία «γκάμα» μειονεκτημάτων στην παρούσα φάση σε ιστό πλεονεκτημάτων για τον συνεχή πόλεμο με την οικονομική ύφεση.
Μέσα στην εβδομάδα ο κ. Παπανδρέου θα επιχειρήσει να αποκομίσει σχέδιο άμεσων πρωτοβουλιών από διαδοχικές συσκέψεις δύο κύκλων. Στον έναν κύκλο θα συμμετέχουν οι αρμόδιοι των κοινωνικών υπουργείων και στον δεύτερο οι αρμόδιοι για την ανάπτυξη. Στόχος είναι η περαιτέρω μείωση των δαπανών, αλλά και η ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ και άλλων αναπτυξιακών προγραμμάτων.
ΜΠΡΑ ΝΤΕ ΦΕΡ ΜΕ ΕΕ
Οι ψίθυροι για ΔΝΤ και το σήμα στις Βρυξέλλες
Στο Μέγαρο Μαξίμου, τις ημέρες που ο πρωθυπουργός βρισκόταν εν Ελλάδι, γίνονταν απανωτές συσκέψεις σε μία εκ των οποίων αποφασίστηκε να? δημοσιοποιηθούν προθέσεις και δηλώσεις που δεν θα αποκλείσουν το «σενάριο» της προσφυγής στους κόλπους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, εάν και εφόσον η «Ευρώπη» αποφασίσει να… παραβλέψει τα πραγματικά γεγονότα.
Το παρασκήνιο βρίθει πληροφοριών για το πώς στελέχη και συνεργάτες αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν όλα τα ενδεχόμενα.
Η δήλωση του υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, με την οποία δεν αποκλείει τον… προσανατολισμό προς το ΔΝΤ- έστω και αν το χαρακτηρίζει έσχατη λύση ουσιαστικά- φαίνεται ότι είναι η κεντρική «γραμμή» της κυβέρνησης.
Μια «μικρο-απειλή» προς τας Ευρώπας για το ενδεχόμενο «διαζυγίου», αφού συνεχίζουν να ψέγουν την Ελλάδα, ζητώντας διαρκώς νέα μέτρα, χωρίς να δείχνουν διάθεση να συνδράμουν σε μια (κατά τις πρωθυπουργικές δεσμεύσεις) υγιή προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες πάντα, πρωθυπουργικά στελέχη, όπως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος και ο υπουργός Επικρατείας Χάρης Παμπούκης, στέκονται… πιστοί οπαδοί στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και αποκλείουν τη «στροφή» στο ΔΝΤ.
Σχετικές εισηγήσεις -λένε οι πληροφορίες- έχουν κάνει και οι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού κ. Αθανασάκης και Θέος, αν και αναδεικνύουν και ερωτήματα για την πορεία υλοποίησης του σχεδίου σε μια τόσο ρευστή κατάσταση. Εκτός από τον αρμόδιο υπουργό, τον κ. Παπακωνσταντίνου, ερωτηματικά που εν τέλει εκτιμούν ότι θα λειτουργήσουν και ως εργαλείο πίεσης προς την Ευρωπαϊκοί Ενωση, θέτουν και ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, Ηρακλής Πολεμαρχάκις, καθώς και μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου.
Υπέρ της σταθερής πορείας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής κοινότητας τάσσεται βάσει πληροφοριών ο Βαγγέλης Βενιζέλος (έχει, λέγεται, χαρακτηρίσει καταστροφικό το σενάριο περί ΔΝΤ), ενώ άλλοι υπουργοί δεν έχουν ακόμη αποκρυσταλλωμένη άποψη.
Συναγερμός για την έκρηξη των Συνδικάτων
Το «άγχος» της κυβερνώσας παράταξης είναι ότι συνδικαλιστικές και κοινωνικές ομάδες θα βγουν στον δρόμο -αν δεν «ανακαλύψουν» δίχτυ προστασίας στη βροχή «μέτρων». Οι ανακοινωμένες απεργιακές κινητοποιήσεις διαπιστώνουν ότι, αν και ακόμη «σε χαμηλές πτήσεις», μπορεί να πολλαπλασιαστούν. Διαβλέπουν όμως ότι η ελληνική κοινωνία συνολικά, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, αναγνωρίζει στην ελληνική κυβέρνηση το γεγονός ότι ελάχιστους μήνες μετά τις εκλογές έχει να διαχειριστεί βουνά ευθυνών και να κάνει όσα δεν έγιναν επί αρκετά χρόνια.
Η δήλωση του κ. Αλμούνια, που ομολογεί ότι οι Βρυξέλλες είχαν γνώση μήνες προ των εκλογών για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, είναι ένα ακόμη «κερασάκι» στην «τούρτα» των ευθυνών που παρέλαβε η νέα κυβέρνηση. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται υπουργοί που ψάχνουν νυχθημερόν τις «γκρίζες ζώνες» στα υπουργεία τους για να περικόψουν δαπάνες.
ΦΩΦΗ ΓΙΩΤΑΚΗ