Η κυβερνητική πολιτική στην υγεία, όπως αποτυπώνεται και στο σχέδιο του προϋπολογισμού, είναι πολιτική βαθιά νεοφιλελεύθερη και αντιλαϊκή. Η εμμονή σε αυτή την πολιτική υποβαθμίζει συστηματικά το δημόσιο σύστημα υγείας, ενισχύει την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών, μειώνει ακόμα περισσότερο την ήδη χαμηλή χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας.
Οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται αλλά συνεχώς διευρύνονται, η παραχώρηση υπηρεσιών σε ιδιώτες παίρνει νέες διαστάσεις μέσω των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, η απαξίωση του δημόσιου συστήματος υγείας μέσω της υποβάθμισης των παρεχομένων υπηρεσιών ενισχύουν την τάση ενίσχυσης του ιδιωτικού τομέα με επίπτωση στις τσέπες του ελληνικού λαού.
Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν την εντατικοποίηση της δουλείας τους τις άθλιες συνθήκες εργασίας, τους απαράδεκτα χαμηλούς μισθούς, την απαξίωση του ρόλου τους σαν λειτουργών της υγείας.
Τα συνδικάτα οι κοινωνικές οργανώσεις οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να διαμορφώσουν κοινό μέτωπο με τους απεργούς υγειονομικούς γιατί ο αγώνας για δημόσια δωρεάν υγεία, για την αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας είναι αίτημα που πρέπει να αγκαλιάσει όλη την κοινωνία.
* Ο Αντ. Παπάζογλου είναι μέλος του Γ.Σ. της Πανελληνίας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ).