Επιστολή πρώτη: «Σήμερα 1η Δεκεμβρίου που είναι αφιερωμένη στο AIDS θα θέλαμε και εμείς από την πλευρά μας να δώσουμε στον κόσμο μια εικόνα αυτής της ασθένειας που ζούμε. Είμαστε οι οροθετικοί κρατούμενοι με HIV από το νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού. Ζούμε και εμείς αυτή τη δύσκολη ασθένεια για την οποία ο κόσμος δεν έχει ενημερωθεί όσο πρέπει. Ευτυχώς είναι εύκολο να απομονώσεις τους τρόπους μόλυνσης από το AIDS και να μειώσεις τους κινδύνους, που όμως παραμονεύουν.
Τώρα υπάρχουν φάρμακα που βοηθούν τους οροθετικούς να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Ο κόσμος όμως είναι ανενημέρωτος. Κυριαρχεί η ρατσιστική συμπεριφορά σε κάθε περίπτωση που κάποιος μαθαίνει ότι κάποιος γνωστός ή γείτονάς του έχει αυτή την ασθένεια.
Ζητάμε από την κυβέρνηση, τα υπουργεία Υγείας και Δικαιοσύνης να σκύψουν στο πρόβλημα αυτό που αντιμετωπίζουν χιλιάδες συμπολίτες μας και με τους τρόπους και τις κινήσεις τους να βοηθήσουν στα προβλήματα που φέρνει αυτή η ασθένεια. Οι τρόποι υπάρχουν. Θέληση δεν υπάρχει. Εμείς οι κρατούμενοι με AIDS ζητάμε από το υπουργείο Δικαιοσύνης, τη Βουλή των Ελλήνων να σταματήσουν οι εξοντωτικές ποινές. Η ζωή μας, 20 ψυχών, θέλει συμπαράσταση. Φορείς κρατούμενοι με AIDS. Ν. Κ. Κορυδαλλού».
Επιστολή δεύτερη: «Βρέθηκα στη φυλακή ξαφνικά. Μέσα σε λίγα λεπτά η ζωή μου άλλαξε. Χάθηκαν τα πάντα… οικογένεια, φίλοι, υπόληψη. Θάφτηκα κάτω από τη γη. Τώρα δεν περιμένω τίποτα. Δεν βλέπω τίποτα. Κάντε κάτι. Κάποια στιγμή έτυχε να διαπράξω ένα αδίκημα και το πληρώνω ακριβά. Ομως είμαι άνθρωπος και όχι ζώο. Δικαιούμαι να αποφυλακιστώ με ανήκεστο βλάβη. Εχω μια μάνα, πατέρα, αδέλφια έξω που θέλουν να με αγκαλιάσουν. Οχι να με κλάψουν. Δεν μπορούν να έρχονται συχνά να με βλέπουν. Ισως αύριο πεθάνω… Να μην προλάβω να τους δω. Να τους φιλήσω.
Μου λείπει η επαφή. Ενα χάδι από τη μάνα μου, τα αδέλφια μου. Είναι το χειρότερο βασανιστήριο. Είμαι στη φυλακή 15 μήνες και δεν τους έχω αγγίξει. Αν σας διηγηθώ τη ζωή μου θα τρομάξετε. Δεν ξέρω αν μπορώ να τα γράψω, να τα θυμηθώ. Σωφρονισμός δεν είναι οι ποινές οι απάνθρωπες, οι άσχημες συνθήκες. Στις φυλακές δεν ζουν άγρια θηρία, μα άνθρωποι που θέλουν ελευθερία. Εύχομαι στον κόσμο μόνο υγεία που σαν το πολυτιμότερο αγαθό δεν αγοράζεται με όλο το χρυσάφι του κόσμου. Φορέας κρατούμενος με AIDS Α.Τ.».
Για την αντιγραφή: Α.Κ.Μ.