p>11.02.2009
Συνεδρίαση Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής με θέμα ημερήσιας διάταξης την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Ρύθμιση όρων απασχόλησης των νοσοκομειακών ιατρών του Ε.Σ.Υ., σύμφωνα με το π.δ. 76/2005 και άλλες διατάξεις» (3η συνεδρίαση).
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ):
Κύριε Πρόεδρε, από αυτά που βλέπω, η Κυβέρνηση σπέρνει ανέμους για να θερίσει θύελλες. Αφού κουτσούρεψε τη συλλογική σύμβαση, την οποία συνυπέγραψε ο Υπουργός Υγείας με τους νοσοκομειακούς γιατρούς και φέρνει ένα νομοσχέδιο το οποίο είναι υπαναχώρηση από αυτή τη συλλογική σύμβαση, έρχεται τώρα και αφαιρεί και την καρδιά αυτής της σύμβασης, δηλαδή, παραπέμπει στις καλένδες το άρθρο 4 που αφορά τη θεσμοθέτηση του πολυδιευθυντικού συστήματος στο ΕΣΥ. Και το κάνει αυτό, μετά και από την πίεση μιας ανίερης, ετερόκλητης δικομματικής συμμαχίας, η οποία θέλει να κρατήσει ζωντανό και ακέραιο το διευθυντικό και καθηγητικό κατεστημένο, το οποίο κυριαρχεί στο χώρο του δημόσιου συστήματος υγείας.
¶κουσα πολλές φωνές εδώ για αξιοκρατία, να πάμε με επιστημονικά προσόντα στην εξέλιξη των νοσοκομειακών γιατρών, να κάνουμε εκείνο, να κάνουμε το άλλο. Γιατί δεν τα κάνατε αυτά, κύριοι, τόσα χρόνια; Αμφότεροι, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Είχατε όλες τις δυνατότητες. Γιατί αφήσατε τόσα χρόνια το πράγμα να κυλάει με τον κομματισμό, την καθήλωση και την αναξιοκρατία; Και εν πάση περιπτώσει, τώρα θυμηθήκατε την αξιοκρατία και την επιστημονική εξέλιξη που είδατε να κλονίζεται η θέση του διευθυντή και να αρχίζουν οι εξομοιώσεις, διευθυντής, ΕΣΥ, καθηγητής πανεπιστημίου; Αυτό είναι το πρόβλημά σας; Το πρόβλημά σας είναι ότι ανοίγεται ένα παράθυρο για άλλου είδους εξελίξεις πιο διαφανείς, πιο δημοκρατικές, μέσα στο χώρο του δημόσιου συστήματος υγείας; Και αυτό ξέρετε ότι δεν το έπραξε ο κ. Υπουργός, επειδή το ήθελε, αλλά υποχρεώθηκε να προχωρήσει στη συλλογική σύμβαση. Υποχρεώθηκε γιατί ήταν έκθετος. Δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν τα νοσοκομεία. Έπρεπε να συμφωνήσει και το άλλο μέρος, η άλλη πλευρά, των γιατρών, σε μια συλλογική σύμβαση, προκειμένου να παρακαμφθούν οι υποχρεώσεις της ευρωπαϊκής οδηγίας, το 48ωρο την εβδομάδα. Και έτσι μπόρεσαν οι νοσοκομειακοί γιατροί και επέβαλαν κάποια πράγματα με τη συλλογική σύμβαση, για να ανοίξουν κάποιους δρόμους προς τα εμπρός, για όλο το δημόσιο σύστημα υγείας. Γιατί το δημόσιο σύστημα υγείας δεν είναι μόνον το ιατρικό κατεστημένο, δεν είναι μόνο οι γιατροί, δεν τα ξέρουν τα πράγματα μόνον οι γιατροί, είναι και αυτοί που πηγαίνουν στα νοσοκομεία και βλέπουν τι γίνεται, είναι και οι ασθενείς, που αν δεν περάσουν από τη διευθυντική πόρτα, δεν γίνεται τίποτα μέσα στο νοσοκομείο. Πρέπει να πάνε να χτυπήσουν αυτήν την πόρτα, λες και ζητάνε ελεημοσύνη.
Αυτά είναι που πάει να αλλάξει σήμερα αυτή η συλλογική σύμβαση και εδώ έχουμε πλήρη ανατροπή των δεδομένων, διότι αυτό που μπαίνει με τροπολογία στο ακροτελεύτιο σημείο στο άρθρο 4 είναι η παραπομπή του στις καλένδες. Αυτό κάνετε, παραπέμπετε το άρθρο 4 στις καλένδες. Διακομματική επιτροπή μετά ένα χρόνο και βλέπουμε. Και έως τότε θα ισχύουν αυτά που υπάρχουν σήμερα.
Και παραπέμπετε στις καλένδες και το άλλο. Ότι έπρεπε να διαπραγματευτείτε ξανά τη συλλογική σύμβαση μετά από ένα χρόνο. Και τι λέτε τώρα: «Δεν υπάρχει συλλογική σύμβαση», αφαιρείτε αυτό το κομμάτι και το βαφτίζετε «επικαιροποίηση ρυθμίσεων του κεφαλαίου Α΄». Τι είναι αυτό; Αυτό μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε υπουργός, όποιο κεφάλαιο θέλει για όποιο νόμο θέλει, οποιαδήποτε στιγμή να τον επικαιροποιήσει. Αλλά εμείς δεν συζητάγαμε περί αυτού, ούτε είχατε υπογράψει αυτό. Είχατε υπογράψει ότι θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση νέας συλλογικής σύμβασης. Αυτό το διαγράφετε. Το φοβάστε αυτό, όπως το φοβούνται και οι περισσότεροι κύριοι από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., διότι υπάρχει το «άβατο», ότι δεν θέλουμε ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις στο δημόσιο τομέα και αυτές οι ρήτρες ανοίγουν το δρόμο για ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις στους γιατρούς και μπορεί να ανοίξουν την όρεξη να προχωρήσουμε σε ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και σε άλλους χώρους του δημοσίου. Όποτε πάει περίπατο το να καθορίζουμε διά νόμου την εισοδηματική πολιτική, δια νόμου τις εργασιακές σχέσεις, διά νόμου τα εργασιακά δικαιώματα στο δημόσιο τομέα, με αποτέλεσμα να βλέπουμε αυτή τη γενικευμένη ομηρία των συμβασιούχων, των προγραμμάτων Stage, των δελτίων παροχής υπηρεσιών να κατακλύζουν το δημόσιο τομέα. Δεν θέλετε τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Αυτή η σύμβαση άνοιγε πολύ ευρύτερους δρόμους από αυτά που αφορούν τους νοσοκομειακούς γιατρούς. ¶νοιγε δρόμους για το ίδιο το δημόσιο σύστημα υγείας, άνοιγε δρόμους για το δημόσιο, άνοιγε δρόμους για τους εργαζόμενους. Δημιουργούσε, δηλαδή, προϋποθέσεις για ένα μεγάλο βήμα που μπορούσε να μας πάει πιο μπροστά. Ερχόσαστε με αυτόν τον δήθεν διάλογο, που δεν είναι διάλογος, είναι κόψε-ράψε για να τελειώσουμε, ό,τι δώσατε με την υπογραφή της συλλογικής σύμβασης, να τα τορπιλίσετε. Αυτό κάνετε. Δεν θα βρείτε συναινέσεις. Δεν υπάρχουν κορόιδα να τους εμπαίξετε. Ξέρουν οι νοσοκομειακοί γιατροί τι υπογράψανε.
Αυτή τη στιγμή έχετε οδηγήσει σε κατάρρευση το δημόσιο σύστημα υγείας και πάτε να του δώσετε με αυτές τις υπαναχωρήσεις και τις παλινωδίες τη χαριστική βολή. Το μόνο που θα δημιουργήσετε τις επόμενες εβδομάδες είναι μεγάλη κρίση στα δημόσια νοσοκομεία, μεγάλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, διότι οι νοσοκομειακοί γιατροί θέλουν να φύγουν από το σύστημα της δουλαπαροικίας. Δεν μπορεί να δουλεύει γιατρός ως δουλοπάροικος μέσα στο δημόσιο σύστημα υγείας και να μην έχει γνώμη, να μην έχει φωνή, να μην έχει εξέλιξη, να μην έχει προοπτική.
Εν πάση περιπτώσει αυτοί που κόπτονται για την αξιολογική κρίση, μιλάνε με όρους του παρελθόντος, διότι με το πολυδιευθυντικό, έτσι όπως ορίζεται εδώ στο άρθρο 4, δεν υπάρχει στην ουσία ο διευθυντής με τους παλιούς όρους
Απλά υπάρχει μία νέα βαθμίδα, μία βαθμολογική εξέλιξη, βαθμολογική ανάσα που δίνεται σε ένα σύστημα το οποίο έχει από τα πάνω πιεστεί και δεν επέτρεπε σε κανέναν να ανασάνει και να δει το μέλλον του, να του δώσει κίνητρα. Σκεφτόσαστε με παλιούς όρους με ένα παλιό σύστημα, από τη στιγμή που μπορεί και πρέπει να αλλάξει και κάνει ένα βήμα για να αλλάξει το άρθρο 4. Δεν θα το πετύχετε. Αυτές οι παλινωδίες θα εκθέσουν και το Υπουργείο και την Κυβέρνηση και θα ενδυναμώσουν την ενότητα των εργαζομένων στα Νοσοκομεία πέρα από ιδεολογικές και πολιτικές παρατάξεις για ένα καινούριο σύστημα υγείας πραγματικά δημόσιο και καθολικό.
Αυτές οι δολιχοδρομίες που κάνετε στο άρθρο 8 για προσλήψεις των νοσηλευτών «σύμφωνα με τα κριτήρια του ΑΣΕΠ», είναι παράκαμψη του ΑΣΕΠ. Τα κριτήρια του ΑΣΕΠ δεν τα εφαρμόζει ο οποιοσδήποτε. Υπάρχουν τα κριτήρια και μπορείτε να τα πάτε στην τάδε υγειονομική επιτροπή να τα εφαρμόσει και κάνετε προκηρύξεις κατά νοσοκομείο. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Διαβάστε το νόμο 2190. Τα κριτήρια τα έχει το ΑΣΕΠ για να τα εφαρμόζει ως Ανεξάρτητη Αρχή και όχι τα κομματικά όργανα. Το ΑΣΕΠ που λέτε ότι καθυστερεί, έχει κάνει επιλογές στο νοσηλευτικό προσωπικό και δεν τους έχετε προσλάβει. Γιατί δεν προσλαμβάνετε αυτούς που υπάρχουν ήδη και είναι εγκεκριμένοι από τον ΑΣΕΠ;
Είναι σαφές ότι καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο και επιμένουμε στην ανάγκη να έρθει αυτούσια η συλλογική σύμβαση και να νομοθετηθεί εδώ. Αυτό επιβάλλει η αξιοπιστία των μερών που διαπραγματεύτηκαν και συνυπέγραψαν αυτό το κείμενο.