Η πρόταση της Βρετανίας για αύξηση της εβδομαδιαίας απασχόλησης στις 65 ώρες συζητείται σήμερα στις Βρυξέλλες κατά τη συνεδρίαση των υπουργών Απασχόλησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προκαλεί την αντίδραση εκατομμυρίων εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη. Αν περάσει η πρόταση για καθιέρωση του ωραρίου – λάστιχου, η ημερήσια απασχόληση θα φθάσει τις 12-13 ώρες, χωρίς την καταβολή υπερωριακής αποζημίωσης, ενώ καθοριστικό πλήγμα θα δεχθούν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Η πρωτοβουλία για να συζητηθεί το θέμα ανήκει στη Βρετανία, η οποία ζητεί τη διευθέτηση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας με σύναψη ατομικών συμβάσεων εργασίας.
Οι λογικές πιθανότητες να περάσει το “65ωρο” είναι τουλάχιστον επί του παρόντος εξαιρετικά περιορισμένες, παρά το διχασμό των δύο μεγάλων σχηματισμών της κεντροδεξιάς και των σοσιαλδημοκρατών. Η πραγματική μάχη θα δοθεί για το περίφημο opt-out, δηλαδή για τη δυνατότητα εξαίρεσης από το σημερινό “στάνταρ” της 48ωρης απασχόλησης εβδομαδιαίως. Το opt-out εφαρμόζεται σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες (Βρετανία), ωστόσο με απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζητείται η κατάργησή του – εντός 3 ετών – για όσες χώρες σήμερα το εφαρμόζουν.
Η μάχη για το opt-out
Η Βρετανία, αλλά και άλλες χώρες ζητούν την παράταση της προθεσμίας κατάργησης, ενώ η πρόταση της (προεδρεύουσας στην Ε.Ε.) Φινλανδίας είναι συμβιβαστική, ωστόσο εξυπηρετεί τις συγκεκριμένες χώρες, καθώς δεν προβλέπει σαφές χρονοδιάγραμμα για την κατάργηση του opt-out, δηλαδή της διάταξης που επιτρέπει την υπέρβαση της 48ωρης εβδομαδιαίας απασχόλησης.
Η Ελλάδα έχει επισήμως ταχθεί κατά της 65ωρης απασχόλησης και επιδιώκει κυρίως γεωγραφικές συμμαχίες με χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία). Ο υπουργός Απασχόλησης Σ. Τσιτουρίδης είχε χθες δείπνο εργασίας με τον Γάλλο ομολογό του Ζεράρ Λαρσέ. Σύμφωνα με το υπουργείο Απασχόλησης, οι δυο πλευρές επεσήμαναν την ταύτιση απόψεων “σχετικά με την ανάγκη να διασφαλίζεται η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων, καθώς και η σύζευξη οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής και να μην προωθηθούν αποφάσεις που θα θίγουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο”.
Τόσο η Ελλάδα όσο και άλλες χώρες που επισήμως αντιτίθενται στη καθιέρωση της 65ωρης απασχόλησης, επικαλούνται τη δημιουργία συνθηκών αθέμιτου ανταγωνισμού στο εσωτερικό της Ε.Ε., ενώ επίσης ζητούν την εμπλοκή των “κοινωνικών εταίρων” στην τελική απόφαση.
Ακραίο και αντιδραστικό
“Είναι ακραία αντιδραστικό το φαινόμενο να συζητιέται η αύξηση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από 48 σε 65 ώρες σε μια περίοδο που ενώ θα έπρεπε να μειωθεί δραστικά στις 35 ώρες λόγω των σχετικών δυνατοτήτων που παρέχει η νέα τεχνολογία, αλλά και για τη μείωση της ανεργίας”, τονίζει ο Δ. Στρατούλης εκ μέρους του ΣΥΝ και προσθέτει: “Η νεοφιλελεύθερη ελίτ που ηγεμονεύει σήμερα στην Ε.Ε. θα πρέπει επιτέλους να καταλάβει ότι, εκτός από τα κέρδη των καπιταλιστών, υπάρχουν και οι ανάγκες των ανθρώπων. Ότι τέτοιες αντικοινωνικές πολιτικές θα έχουν την τύχη του Ευρωσυντάγματος και του Συμβολαίου Πρώτης Απασχόλησης των νέων στην Γαλλία. Ότι τα κοινωνικά κινήματα, τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι της Ευρώπης δεν θα αφήσουν το ρολόι της ιστορίας να γυρίσει δύο αιώνες πίσω”.
Ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ Αλ. Καλύβης σημειώνει ότι “αν περάσει αυτό το μέτρο θα υπάρξουν τραγικές συνέπειες σε βάρος της ποιότητας της εργασίας, στην αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, στην πλήρη αποδιοργάνωση της ζωής των εργαζομένων, στην αύξηση της ανεργίας των νέων.
Επίσης εάν συνεχιστεί η διαδικασία εξαίρεσης (opt-out) θα υπονομευτεί ακόμη περισσότερο ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων. Ζητάμε από την ελληνική κυβέρνηση να αρνηθεί ψήφο ακόμη και στις μεταβατικές διατάξεις που επιτρέπουν τις εξαιρέσεις”, τονίζει.
Α.ΠΕ.