P Συχνά αρκεί μια καθαρή εξήγηση και μία συγγνώμη εκ μέρους του νοσοκομείου ή του γιατρού για το τι πήγε στραβά με κάποιον ασθενή και σίγουρα μια τέτοια συμπεριφορά κοστίζει λιγότερο, καθώς αποτρέπει μια μήνυση. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας πρωτότυπης αμερικανικής μελέτης, η οποία κατέγραψε και συνέκρινε τις αντιδράσεις των νοσοκομείων σε περιπτώσεις ιατρικού λάθους ή αναποδιάς.
Οι ερευνητές από διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια και νοσοκομεία (Στάνφορντ, Χάρβαρντ, Ταφτς, Beth Israel Deaconess κ.α.), με επικεφαλής την καθηγήτρια Μισέλ Μέλο του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα υγείας “Health Affairs”, ανέλυσαν σχεδόν 1.000 νοσοκομειακά περιστατικά που πήγαν «στραβά» για κάποιο λόγο σε έξι νοσοκομεία. Ορισμένες φορές αυτό συνέβη εξαιτίας κάποιου λάθους, άλλες (π.χ. ο ασθενής μπορεί να κόλλησε μια λοίμωξη από βακτήριο στο νοσοκομείο).
Αντίθετα με την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη μεταξύ των νοσοκομείων και του ιατρικού προσωπικού τους ότι η παραδοχή του ιατρικού λάθους θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για μηνύσεις από τους ασθενείς ή τους συγγενείς τους και για ατέρμονες δίκες, η μελέτη δείχνει ότι μάλλον το αντίθετο ισχύει.
Στην πραγματικότητα, όταν με δική τους πρωτοβουλία το νοσοκομείο και οι γιατροί εξήγησαν με ειλικρίνεια το λάθος τους και ζήτησαν συγγνώμη γι’ αυτό, μόνο στο 5% των περιστατικών (ένα στα 20) τα πράγματα ακολούθησαν τη δικαστική οδό, ακόμη και όταν επρόκειτο για θανατηφόρο λάθος.
Και όταν όντως υπήρξε κάποια αποζημίωση μετά από δικαστική απόφαση ή εξωδικαστική διευθέτηση, η μέση δαπάνη ανά περιστατικό ήταν γύρω στα 75.000 δολάρια, πολύ μικρότερη από αυτήν (225.000 δολάρια κατά μέσο όρο) στις περιπτώσεις που δεν είχε δοθεί καμία εξήγηση ή συγγνώμη και εξ αρχής είχαν μπλεχθεί οι δικηγόροι.