Η ανακοίνωση της καινούργιας σύνθεσης του νέου προεδρείου του ΠΙΣ, απ΄ όσο μπορώ να γνωρίζω, είχε ευρεία και μάλλον με ανακουφιστική αποδοχή διαπαραταξιακά.
Ο ΠΙΣ δεν τραβούσε άλλο με την μονοπαραταξιακή διοίκηση που, χωρισμένη στα δύο, είχε παραλύσει τον Σύλλογο.
Αυτό ήταν το κύριο συμπέρασμα σε όλες τις ομιλίες στην Γενική Συνέλευση, δημιουργώντας και το κλίμα για επιβεβλημένη και επείγουσα αλλαγή.
Το Αγωνιστικό Μέτωπο ήταν και είναι σταθερά υπέρ του αντιπροσωπευτικού προεδρείου (η πρώτη παράταξη βγάζει πρόεδρο, η δεύτερη Γενικό Γραμματέα κοκ) .
Δυστυχώς, η δεύτερη παράταξη που αποτελείται από τα 3 διασπασμένα στελέχη της ΔΗΚΙ, αρνήθηκε κατηγορηματικά να συμμετάσχει στο προεδρείο (πράγμα που κατέστη φανερό εξ´ αρχής και από το γεγονός της εκλογής ακριβώς των ίδιων τριών συναδέλφων που είχαν αποχωρήσει από την παράταξη Εξαδάκτυλου και έβαζαν κατηγορηματικά ζήτημα αδυναμίας συνύπαρξης).
Οπότε, λογικά την θέση του ΓΓ τη διεκδίκησε η τρίτη παράταξη, δηλαδή το Μέτωπο.
Ρωτώ: Θα ήταν προτιμότερο να μείνουμε στην άκρη και να συγκροτηθεί εκ νέου μονοπαραταξιακό προεδρείο, ή να ρισκάρουμε την εμπλοκή μας ως ρυθμιστικού παράγοντα;
Μία από τα ίδια; Στην άκρη και καταγγέλλοντας; Αυτός είναι ο ρόλος μιας σοβαρής παράταξης;
Και βέβαια ο χρόνος θα δείξει.
Όμως, αυτά που έγιναν επι προηγούμενης διοίκησης πιστεύει κανένας ότι θα ξαναγίνουν έτσι εύκολα τώρα πια;
Σε κάθε περίπτωση η συμμετοχή και άλλων παρατάξεων σε ένα πλουραλιστικό προεδρείο, όπως έκανε και η ΠΑΣΚ, θα άλλαζε ακόμη περισσότερο τους συσχετισμούς.
Καμία καρέκλα και κανένα αξίωμα δεν μας συγκινεί.
Είμαστε , τουλάχιστον οι δυο εκλεγέντες, «χορτασμένοι» από αναγνώριση στον χώρο μας και στους συναδέλφους.
Ρισκάρουμε και πολιτικά (φαντάζομαι ο Εξαδάκτυλος ακόμη πιο πολύ) για να ομαλοποιηθεί η λειτουργία του ΠΙΣ, όπως περιμένουν όλοι οι συνάδελφοι.
Θα προσπαθήσουμε σε περίεργες συνθήκες. Θα δείξει.
Πάντως να θυμίσω ότι η παρόμοια συνύπαρξη με τον αείμνηστο Βλασταράκο λειτούργησε μάλλον θετικά.