Δύο ειδήσεις από την τρέχουσα επικαιρότητα:
-Ο ΔΟΛ, το πάλαι ποτέ συγκρότημα Λαμπράκη (και νυν Ψυχάρη), κινδυνεύει με χρεοκοπία και αφήνει τους εργαζόμενους απλήρωτους για πέντε μήνες. Εκείνοι κατέρχονται σε απεργία και οι εφημερίδες του συγκροτήματος δεν εκδίδονται. Αμέσως οι νεοφιλελεύθεροι αναλυτές ζητούν να επιχορηγήσει το κράτος τον κ. Ψυχάρη ώστε να επιβιώσει το συγκρότημα.
-Στην Πολωνία η κυβέρνηση αποφασίζει να διακόψει τη συνεργασία με τις ιδιωτικές κλινικές. Αμέσως ξεσηκώνονται οι εγχώριοι και οι απανταχού κλινικάρχες, διότι ισχυρίζονται πως κινδυνεύει ο κλάδος τους.
Το συμπέρασμα που προκύπτει από τις παραπάνω ειδήσεις είναι πανομοιότυπο: όταν τα πράγματα βαίνουν καλώς για τους επιχειρηματίες τότε οι νεοφιλελεύθεροι αναλυτές ισχυρίζονται πως το κράτος πρέπει να απέχει από οποιανδήποτε παρέμβαση στην αγορά και να την αφήνει να αυτορυθμίζεται. Όμως όταν αρχίζουν τα δύσκολα οι ίδιοι αναλυτές ζητούν από τις κυβερνήσεις να παρέμβουν και να στηρίξουν τους επιχειρηματίες, ξεχνώντας τις θεωρίες περί στρεβλώσεων της αγοράς.
Ας αποφασίσουν επιτέλους οι νεοφιλελεύθεροι αναλυτές και οι πολιτικοί τους εκφραστές, όπως οι κύριοι Μητσοτάκης και Θεοδωράκης: θα παραμένουν οπαδοί του Μίλτον Φρίντμαν ή κατά περίπτωση θα προστρέχουν και στον Μάρξ όταν τα βρίσκουν σκούρα..
Διαβάστε– ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ: Σοσιαλισμός για τους πλούσιους, καπιταλισμός για τους φτωχούς