Είναι ενδοκρινολόγος, διευθυντής στο ΕΣΥ. Το πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του είναι γεμάτο με ειδικά γάντια και μάσκες, εργαλεία διασωλήνωσης και κάθε είδους ιατρικό εξοπλισμό μαζικών καταστροφών. Δηλαδή, ό,τι του χρειάζεται για τον… ελεύθερο χρόνο του!
Ο Γιώργος Καραγιώργος περνά τον ελεύθερο χρόνο του σε διάφορες χώρες. Δεν προγραμματίζει από πριν πού θα πάει, ανάλογα πού θα ξεσπάσει η ιατρική κρίση. Το ίδιο κάνουν και καμιά δεκαριά ακόμη εθελοντές γιατροί που αποτελούν την ομάδα ταχείας ανταπόκρισης του Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων Υγείας (ΕΚΕΠΥ).
Στα τέλη Απριλίου, ο κ. Καραγιώργος βρέθηκε στο Μεξικό για να παρακολουθήσει από κοντά την εξέλιξη της νέας γρίπης. Για μια ολόκληρη εβδομάδα περιπλανιόταν στους δρόμους και τις συνοικίες της πόλης του Μεξικού, με τη μάσκα στο πρόσωπο και τα αντι-ιικά στην τσέπη.
Ηταν τα μάτια και τα αφτιά του ΕΚΕΠΥ, μετέδιδε κάθε πληροφορία σχετικά με τη νέα γρίπη, απευθείας από την «καρδιά» της επιδημίας. Την πρώτη εβδομάδα της έξαρσης του νέου ιού ήταν ο μόνος γιατρός από άλλη χώρα στο Μεξικό.«Δεν είδα πανικό»
Ο συναγερμός του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δόθηκε Παρασκευή μεσάνυχτα. Την Τρίτη ήταν ήδη στο Μεξικό. Αποστολή του ήταν να έρθει σε επαφή με τις μεξικανικές υγειονομικές αρχές και να ενημερώνει την Ελλάδα για κάθε μέτρο που λαμβανόταν – για παράδειγμα, τι είδους μάσκες διανέμονταν και πόσος κόσμος τις φορούσε, ποιες αποφάσεις λαμβάνονταν για τη λειτουργία των μαζικών μεταφορών και των σχολείων. Επιπλέον, κλήθηκε να επικοινωνήσει με τα μέλη της ελληνικής κοινότητας και της διπλωματικής αποστολής της Ελλάδας στο Μεξικό (συνολικά οι εκεί Ελληνες φτάνουν τις 2.000) και να τους ενημερώσει σχετικά με τη νόσο – είχε φέρει από την Ελλάδα στοκ αντιγριπικών και μάσκες για τους ομογενείς. Αλλά κυρίως έπρεπε να περιπλανηθεί στους δρόμους παρακολουθώντας από κοντά την αντίδραση του κόσμου στο ξέσπασμα της επιδημίας του Η1Ν1.
Πράγματι, εκείνη την πρώτη εβδομάδα, η πόλη ερήμωσε. Ομως, όπως περιγράφει ο ίδιος στον ΕΤ.Κ, «σε μια πόλη 21 εκατομμυρίων κατοίκων, η έννοια έρημος δρόμος είναι σαν την Πανεπιστημίου, καθημερινή, σε ώρα αιχμής»!
«Δεν είδα πανικό αλλά όταν αποφασίστηκε να κλείσουν διάφοροι χώροι συνάθροισης, όπως τα εστιατόρια και τα μπαρ, ο κόσμος επηρεάστηκε πολύ. Το ίδιο κι όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να ανακοινώνει μόνο τα επιβεβαιωμένα κρούσματα – τα ύποπτα ήταν πλέον τόσα πολλά που δεν είχε νόημα. Στην πόλη του Μεξικού, το σύστημα Υγείας είναι ικανοποιητικό αλλά κατά 50% τουλάχιστον ιδιωτικό. Σε τέτοιες καταστάσεις, πάντα είναι δύσκολο να ανταποκριθούν οι υπηρεσίες», προσθέτει.
Ο κ. Καραγιώργος έχει ειδικευθεί στη διαχείριση κρίσεων και μαζικών καταστροφών. Μιλά για την αποστολή του στο Μεξικό σαν να είναι μέρος της καθημερινής επαγγελματικής του ρουτίνας. «Οταν έχουμε ελεύθερο χρόνο, καλό είναι να τον διοχετεύουμε σε κάτι χρήσιμο και ενδιαφέρον». Δεν είναι άλλωστε η μοναδική «κόκκινη ζώνη» που έχει επισκεφθεί. Οταν το οξύ αναπνευστικό σύνδρομο «θέριζε» την Κίνα το 2004, ήταν εκεί. Στη διερεύνηση της υπόθεσης του πολωνίου 210 -με το οποίο είχε δολοφονηθεί ο Ρώσος πράκτορας Λιτβινένκο- το 2006 βρέθηκε στην Αγγλία, «κατασκοπεύοντας» ιατρικές πληροφορίες. Σε λίγες μέρες θα βρεθεί και πάλι στην Ασία για άλλη «αποστολή».
Για φόβο ούτε λόγος. «Από τη στιγμή που αποφασίζεις να συμμετέχεις εθελοντικά σε τέτοιες αποστολές, δεν τίθεται θέμα φόβου. Αλλωστε, πάντα λαμβάνουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Εξάλλου, είναι κι αυτός ένας τρόπος να ξεφεύγει κανείς από την καθημερινότητα»!