Η 38χρονη Ναταλία από τη Βουλγαρία δεν είναι η μόνη. Δεκαπέντε με είκοσι χρόνιοι νεφροπαθείς βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνη. Δεν έχουν ασφάλεια, διαθέτουν μόνο το βιβλιάριο της Πρόνοιας (για τα φάρμακά τους) και είναι αναγκασμένοι να περιφέρονται στα νοσοκομεία προκειμένου να κάνουν αιμοκάθαρση. Πηγαίνουν σε όποιο εφημερεύει και αναλόγως με τον αριθμό των ασθενών θα εξυπηρετηθούν κανονικά, θα περιμένουν ώρες ή θα κάνουν «αιμοκάθαρση με έκπτωση», αφού, όπως μας λέει η Ναταλία Γκουράνοβα: «Η αιμοκάθαρση διαρκεί 4 ώρες αλλά όταν έχει κόσμο μπορεί να κάνουμε λιγότερο χρόνο, ακόμη και 2,5 ώρες».
Το χειρότερο όμως είναι πως ούτε παρακολουθούνται από γιατρούς ούτε εξετάσεις κάνουν. «Στους νεφροπαθείς θα πρέπει να παρακολουθούνται αυστηρά η αναιμία τους, η νεφρική οστεοδυστροφία, η υπέρταση, τα καρδιαγγειακά.. Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει. Να μην τους παρακολουθεί κανένας…» μας λέει ο διευθυντής της ΥΣΕ, νεφρολόγος Γιώργος Ιωαννίδης. «Να, βλέπεις αυτό το φάρμακο; Ξέρεις πώς το παίρνω; Είδα τον κύριο απέναντι που το παίρνει και σκέφτηκα “νεφροπαθής είναι και εκείνος, για να το παίρνει θα του το είπε ο γιατρός”. Εκείνος έχει ασφάλεια. Μάλλον θα του κάνει καλό αυτό το φάρμακο, οπότε ζήτησα να το παίρνω και εγώ» μας λέει η Ναταλία καθώς μας δείχνει την αμπούλα. «Από την Πρόνοια παίρνουμε 700 ευρώ κάθε τρίμηνο, πού να φτάσουν; Παρακαλάω σε όποιο νοσοκομείο πάω τους γιατρούς: “Μπορείτε να δείτε τις εξετάσεις μου;” Με τα χίλια ζόρια… Αλλά τι να κάνω; Πότε έκανα εξετάσεις τελευταία φορά; Δεν θυμάμαι… Εξι μήνες, ένα χρόνο πριν…».
Η… πικρή ιστορία των «άπορων περιφερόμενων χρόνιων νεφροπαθών» γνωστή στο υπουργείο Υγείας, σύμφωνα και με την Υπηρεσία Συντονισμού και Ελέγχου προγράμματος τελικού σταδίου χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας (ΥΣΕ), αποτελεί μια ακόμη πληγή για τα νοσοκομεία μας. Μόνο που αυτή την πληγή θα μπορούσαν να τη γιατρέψουν γρήγορα. «Εξάλλου δεν θα τους κοστίσει τίποτα. Ηδη χρεώνεται στο νοσοκομείο η αιμοκάθαρση αφού την κάνουν», μας λέει το προσωπικό.
«Η ταλαιπωρία των άπορων και ανασφάλιστων νεφροπαθών έχει πολλές διαστάσεις», μας λέει ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Νεφροπαθών υπό αιμοκάθαρση «Η μεταμόσχευση», Γιώργος Καστρινάκης, και εξηγεί: «Δεν έχουν σταθερή ιατρική παρακολούθηση (αφού δεν κάνουν αιμοκάθαρση σε συγκεκριμένη Μονάδα). Δεν συμπληρώνουν τις απαιτούμενες ώρες αιμοκάθαρσης (διότι τα εκάστοτε εφημερεύοντα νοσοκομεία που τους νοσηλεύουν δίνουν προτεραιότητα σε ασθενείς που κινδυνεύει η ζωή τους άμεσα, οπότε μειώνουν τις ώρες θεραπείας των απόρων). Αδυνατούν να προγραμματίσουν τη ζωή και την ενδεχόμενη εργασία τους (διότι οι ώρες που τους δέχονται τα νοσοκομεία δεν είναι συγκεκριμένες) και τέλος τούς δημιουργούνται αρνητικά συναισθήματα (τα οποία συχνά τα “εξάγουν” οι ίδιοι και οι συγγενείς τους με αρνητικό τρόπο) με συνέπεια να διαταράσσεται η ομαλή λειτουργία των Μονάδων Τεχνητού Νεφρού».
«Τη λύση», προσθέτει, «την έχουμε υποδείξει επανειλημμένα στο υπουργείο Υγείας. Να προσλάβει νοσηλευτικό προσωπικό για να αυξηθούν οι βάρδιες και να “μονιμοποιηθούν” σε συγκεκριμένες βάρδιες οι εξυπηρετούμενοι νεφροπαθείς. Αν συνεχίσει όμως να κωφεύει στις σχετικές εκκλήσεις μας ας προχωρήσει έστω στην απόφαση να καλύψει τα έξοδα νοσηλείας των συγκεκριμένων συνασθενών μας σε ιδιωτικές Μονάδες Τεχνητού Νεφρού, όπου θα κάνουν αιμοκάθαρση και θα έχουν ιατρική παρακολούθηση».Μέχρι να βρεθεί λύση, Ναταλία κουράγιο…