Παιδιά ενός κατώτερου Θεού είναι οι καρκινοπαθείς της περιφέρειας. Για να υποβληθούν σε χημειοθεραπεία ή να νοσηλευτούν, πρέπει να διανύσουν πολλά χιλιόμετρα μέχρι το πλησιέστερο νοσοκομείο.
Ο «σχεδιασμός» του δημόσιου συστήματος Υγείας δεν… προβλέπει καθόλου καρκινοπαθείς για τη Δυτική Μακεδονία, τη Στερεά και τα νησιά του Ιονίου, όπου δεν υπάρχουν καν ογκολογικά τμήματα.
Αντίθετα, η Αττική και η Κεντρική Μακεδονία συγκεντρώνουν το 89,9% των ογκολογικών κρεβατιών της χώρας και το 74,6% των κρεβατιών για χημειοθεραπείες. Ενδεικτικό της ανισότητας είναι ότι για κάθε κάτοικο της Αττικής αντιστοιχούν 25 φορές περισσότερα ογκολογικά κρεβάτια σε σύγκριση με έναν κάτοικο νησιού του Αιγαίου!
Αυτά τα συμπεράσματα προκύπτουν, μεταξύ άλλων, από μελέτη που διεξήγαγε ομάδα στελεχών της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), υπό τον καθηγητή κ. Γιάννη Κυριόπουλο, με θέμα «Διαστάσεις των ανισοτήτων πρόσβασης στις υπηρεσίες Υγείας στην Ελλάδα: Η περίπτωση των καρκινοπαθών».
Ταλαιπωρία
«Οι ανισότητες αυτές προκαλούν τεράστια ταλαιπωρία και κόστος για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους», εξηγεί στο «Εθνος» ο εκ των ερευνητών της ΕΣΔΥ, διδάκτωρ Πολιτικής και Οικονομικών Υγείας κ. Κυριάκος Σουλιώτης.
Σύμφωνα με τον κ. Σουλιώτη, οι πάσχοντες πρέπει να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις μέχρι να φτάσουν σε κάποια κοντινή πόλη με υποδομές. Εκτός από το οικονομικό -σημειώνει- υπάρχει και ένα «κρυφό» κόστος σε χρόνο, ενώ είναι πάντα υπαρκτό το ενδεχόμενο επιβάρυνσης στην υγεία των πασχόντων.
Η ερευνητική ομάδα κάνει λόγο για ποσοτική και ποιοτική ανισότητα στις παρεχόμενες υπηρεσίες στο κέντρο και στην περιφέρεια. Εκτός από την έντονη ανισότητα στη γεωγραφική κατανομή της τριτοβάθμιας περίθαλψης των καρκινοπαθών, διαπιστώθηκε και ανισότητα ως προς το είδος των παρεχόμενων υπηρεσιών:
Τα νοσοκομεία της Αττικής είναι -κατά κανόνα- καλύτερα εξοπλισμένα σε σύγκριση με τα νοσοκομεία της περιφέρειας. Τα ειδικά αντικαρκινικά νοσοκομεία είναι καλύτερα εξοπλισμένα σε ογκολογική τεχνολογία από τα γενικά νοσοκομεία που διαθέτουν ογκολογικές δομές.
Τα πανεπιστημιακά γενικά νοσοκομεία είναι καλύτερα εξοπλισμένα σε σύγκριση με τα υπόλοιπα γενικά νοσοκομεία ως προς την ογκολογική τεχνολογία και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις απεικονιστικές τεχνολογικές εφαρμογές (ακτινοδιαγνωστικά μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας).
Τα ιδιωτικά θεραπευτήρια διαθέτουν, στις περισσότερες περιπτώσεις, πληρέστερη ογκολογική τεχνολογία σε σύγκριση με τα δημόσια.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΣΤΑ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ
Περιμένουν 3 μήνες για μια εξέταση
Εως και τρεις μήνες φτάνει η αναμονή για εξέταση σε ογκολογικά νοσοκομεία. Η ζήτηση υπηρεσιών είναι τεράστια και τα εξειδικευμένα νοσοκομεία δεν επαρκούν να την καλύψουν.
Ο «Αγιος Σάββας» καλείται να σηκώσει τον κύριο όγκο των περιστατικών, παρά τις σημαντικές του ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Δεν είναι τυχαίο ότι η αναμονή για εξέταση καρκίνου μαστού φτάνει τον ενάμιση μήνα και για την παθολογική πάνω από 80 ημέρες.
Στο ογκολογικό νοσοκομείο «Μεταξά», οι μισές οργανικές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού είναι κενές, με αποτέλεσμα να υπάρχουν λίστες αναμονής έως και πέντε μήνες. Πολλές χειρουργικές επεμβάσεις αναβάλλονται, παρά τη σταθερή αύξηση προσέλευσης ασθενών.
Μεγάλα είναι τα προβλήματα και στα νοσοκομεία της περιφέρειας, όπου δεν υπάρχουν ογκολογικά τμήματα ή υπάρχουν τμήματα χωρίς ογκολόγο! Οι καρκινοπαθείς των Σερρών, των Τρικάλων και της Πτολεμαϊδας καταφεύγουν για θεραπεία στη Θεσσαλονίκη, ενώ προβλήματα έχει και το Νοσοκομείο της Καλαμάτας.
ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ
Εμπόδιο για τους ασθενείς το κόστος υπηρεσιών Υγείας
Τρεις στους πέντε καρκινοπαθείς αντιμετωπίζουν εμπόδια πρόσβασης σε ογκολογικές υπηρεσίες. Οπως προκύπτει από τη μελέτη, το πρωταρχικό εμπόδιο πρόσβασης είναι το κόστος των υπηρεσιών Υγείας (44%). Ακολουθεί η απόσταση του νοσοκομείου από τον τόπο μόνιμης διαμονής (37%) και ο χρόνος που πρέπει να δεσμεύσει για την αναζήτηση και λήψη υπηρεσιών.
Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς πραγματοποιούν θεραπείες κάθε 15 ή 30 μέρες και μπορούν να επιστρέφουν στον τόπο κατοικίας μετά τη θεραπεία. Το 40%, όμως, παρουσιάζουν μεσοδιαστήματα θεραπειών από μία έως 15 μέρες και αναγκάζονται να μένουν σε φιλικό ή συγγενικό σπίτι ή σε ξενοδοχείο μεταξύ των θεραπειών.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ
dkarag@pegasus.gr
Παρέμβαση
Κυριάκος Σουλιώτης, δρ Πολιτικής και Οικονομικών Υγείας, λέκτορας Πανεπ. Πελοποννήσου
Δυσβάσταχτες οι μετακινήσεις των ασθενών
Τα πρώτα αποτελέσματα της μελέτης για τους καρκινοπαθείς επιβεβαιώνουν τα όσα ισχύουν σε όλους τους άλλους ασθενείς. Η έλλειψη υποδομών στον τόπο διαμονής τούς υποχρεώνει να μετακινούνται σε άλλες περιοχές. Οσο πιο σύνθετο είναι το πρόβλημα της υγείας, τόσο περισσότερες είναι οι μετακινήσεις.
Στα ογκολογικά περιστατικά φαίνεται ότι οι μετακινήσεις των ασθενών είναι πολλές και δυσβάσταχτες. Πέραν της κλινικής επιβάρυνσης που μπορεί να προκαλέσει η μετακίνηση, υπάρχει και ένα σοβαρό κόστος μετακίνησης και διαμονής. Πίσω από το προφανές υπάρχει και ένα τεράστιο «κρυφό» κόστος: άνθρωποι αναγκάζονται να χάνουν ώρες ή και μέρες από την εργασία τους. Υπάρχει, επίσης, το κόστος του χρόνου για τους ασθενείς και τους συνοδούς τους.
Στο εξωτερικό έχουν προβλεφθεί ειδικοί ξενώνες για τους καρκινοπαθείς. Στη χώρα μας η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να υφίστανται έντονη ταλαιπωρία και να επιβαρύνεται η υγεία τους.