Οι αμβλώσεις και το “αλάνθαστο” της δικαιοσύνης

Λίγο πριν αποχωρήσει ο Ντόναλτ Τράμπ από την προεδρία φρόντισε να τοποθετήσει δικούς του ανθρώπους στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο των ΗΠΑ, ώστε η σύνθεσή του να γέρνει εμφανώς στις ακροδεξιές απόψεις.

Συνεπώς, ήταν λίγο έως πολύ αναμενόμενη η απόφαση της προηγούμενης Παρασκευής, αποκαλούμενης και ως «Μαύρης Παρασκευής», σχετικά με την απαγόρευση των αμβλώσεων. Δυστυχώς, θ’ ακολουθήσουν αρκετές ακόμη αποφάσεις στην ίδια ακροδεξιά κατεύθυνση.

Όπως εύστοχα ειπώθηκε, τους αμερικανούς δικαστές ενδιαφέρει να επιβιώσουν τα έμβρυα. Μόλις όμως γεννηθούν παύει το ενδιαφέρον της δικαιοσύνης και τα παιδιά περνούν πλέον ολοσχερώς στην αρμοδιότητα των εμπόρων όπλων.

Πέραν των αντιδράσεων που προκάλεσε η συγκεκριμένη απόφαση στην αμερικανική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα, υπήρξε και μία θετική παράπλευρη πτυχή. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν επέκρινε δημοσίως ως απαράδεκτη την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, σπάζοντας την παράδοση να θεωρούνται υπεράνω κριτικής και σχολιασμού οι αποφάσεις της δικαιοσύνης.

Στα καθ ημάς: θυμόμαστε τις μεροληπτικές και πολιτικά ελεγχόμενες αποφάσεις του ΣτΕ με πρόεδρο την κ. Σακελαροπούλου που έδινε άφεση στις περικοπές μισθών γιατρών και άλλων εργαζομένων (πλην δικαστών βεβαίως). Στη συνέχεια επακολουθούσε μπαράζ δηλώσεων από το πολιτικό σύστημα, ομνύοντας στην ευθυκρισία των δικαστών και δηλώνοντας απεριόριστο σεβασμό στη δικαιοσύνη.

Καιρός να πάψουν οι δικαστές να θεωρούν εαυτούς ως ισότιμους του Πάππα. Καιρός και οι πολίτες να πάψουν τις υποκριτικές δηλώσεις πως δήθεν σέβονται το αλάνθαστο της δικαιοσύνης..