Η απόφαση 000 15 00207 της 26ης Αυγούστου 2011 του υπουργού Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλου είναι καταστροφική για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση και την αποασυλοποίηση των ψυχικώς πασχόντων, αλλά και για τον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ), το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) και τα Κέντρα Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Με μία ασύλληπτη και αψυχολόγητη κίνηση, ως απλός λογιστής ο οποίος μόνον άγχεται, ο Ευάγγ. Βενιζέλος προχώρησε με αυτή την απόφαση στην περικοπή του υπολοίπου της δημοσίας χρηματοδότησης για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση και την αποασυλοποίηση των ψυχικώς πασχόντων για το 2011, ήτοι 36,8 εκατ. ευρώ. Η απόφαση προβλέπει εξίσου καταστροφικές περικοπές στους προϋπολογισμούς του ΟΚΑΝΑ και του ΚΕΘΕΑ.
Απαντώντας την περασμένη Πέμπτη σε σχετική ερώτηση της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ηρ. Διώτη, ο υπουργός Υγείας Αν. Λοβέρδος διαβεβαίωσε ότι, μετά από παρεμβάσεις του υπουργείου Υγείας, οι περικοπές δεν θα ξεπερνούν τα 12 εκατ. ευρώ για την Ψυχική Υγεία, τα 5 εκατ. ευρώ για τον ΟΚΑΝΑ και τα 2 εκατ. ευρώ για το ΚΕΘΕΑ. Είχαν προηγηθεί την περασμένη Τετάρτη ανάλογες δηλώσεις του υφυπουργού Προνοίας Μ. Μπόλαρη, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας. Τόσο ο Αν. Λοβέρδος όσο Μ. Μπόλαρης υπογράμμισαν ότι ακόμη και αυτές οι μειωμένες περικοπές στους προϋπολογισμούς των φορέων στους χώρους της Ψυχικής Υγείας και της θεραπείας των χρηστών ναρκωτικών θα καλυφθούν εκ των υστέρων από το ίδιο το υπουργείο Υγείας.
Οι περικοπές είναι περικοπές. Οι προϋπολογισμοί των συγκεκριμένων φορέων, τουλάχιστον του ΟΚΑΝΑ και του ΚΕΘΕΑ, είναι καθηλωμένοι εδώ και πολλά χρόνια, ενώ το ΚΕΘΕΑ διαμαρτύρεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια και για το "πάγωμα" των προσλήψεων, "πάγωμα" που εμποδίζει το Κέντρο να αναπτύξει νέες πολύτιμες δράσεις σε όλη τη χώρα. Όσον αφορά τον ΟΚΑΝΑ, ο Οργανισμός μαστίζεται από δυσβάσταχτα χρέη προς τους προμηθευτές του και δυσκολεύεται να προχωρήσει σε νέες δράσεις σε όλη τη χώρα.
Οι περικοπές είναι περικοπές και εδώ έχουμε μία πολύ μεγάλη αντίφαση της κυβέρνησης. Τόσο με το νομοσχέδιο το οποίο προωθεί ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτ. Παπαϊωάννου για την ανθρωπιστική μεταχείριση των χρηστών ναρκωτικών και την αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών όσο και με τη νέα πολιτική την οποία προωθεί ο υπουργός Υγείας για τη δημιουργία μικρών θεραπευτικών μονάδων του ΟΚΑΝΑ σε νοσοκομεία όλης της χώρας και την ελεγχόμενη συνταγογράφηση των φαρμάκων για την υποστήριξη των χρηστών ναρκωτικών προβάλλει για πρώτη φορά στον ορίζοντα η δυνατότητα η χώρα μας να πάψει να βρίσκεται ουραγός μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. στις πολιτικές για τα ναρκωτικά. Προβάλλει για πρώτη φορά στον ορίζοντα η ελπίδα για την πλήρη απορρόφηση της μακάβριας λίστας αναμονής του ΟΚΑΝΑ, η οποία "μετράει" πλέον περισσότερους από… 7.000 χρήστες ναρκωτικών, για την πλήρη διαθεσιμότητα όλων των διεθνώς γνωστών θεραπευτικών επιλογών και λύσεων για το σύνολο του πληθυσμού των χρηστών ναρκωτικών, για τη λειτουργική διασύνδεση όλων των θεραπευτικών προγραμμάτων, για την απομάκρυνση των χρηστών ναρκωτικών από τη θανατηφόρα "αγκαλιά" των εμπόρων ναρκωτικών και τη διευκόλυνση της πρόσβασης των πρώτων στις υπηρεσίες Υγείας.
Οι περικοπές είναι περικοπές. Δεν συνάδουν σε καμία περίπτωση με τη διαφαινόμενη πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στα αναγκαία και ώριμα βήματα τα οποία απαιτεί η πολιτική για τα ναρκωτικά στη χώρα μας. Αντιθέτως, θα μπορούσαν ακόμη και να εμποδίσουν την ανάπτυξη αυτών των τόσο σημαντικών βημάτων τα οποία επιχειρούν οι υπουργοί Υγείας και Δικαιοσύνης.
Το δραματικό ερώτημα είναι εάν θα μπορούσε ποτέ αυτή η χώρα να διαθέτει έναν υπουργό Οικονομικών ο οποίος να έχει σαφή αίσθηση των αναγκών και των λεπτών ισορροπιών και ιδιαιτεροτήτων των επιμέρους χώρων πολιτικής, καθώς και μία κυβέρνηση η οποία να διαθέτει συνέπεια και συνέχεια στις διαδοχικές αποφάσεις και τους στόχους της.
Αναπάντητο το ερώτημα…