* Το εμπόριο μοσχευμάτων σοβαρή απειλή για τους ασθενείς – Τι λένε εκπρόσωποί τους και ειδικοί γιατροί
Εκκληση στους νεφροπαθείς να μη μεταβαίνουν σε κέντρα της Νοτιοανατολικής Ασίας για να υποβληθούν σε μεταμόσχευση, όσο απελπισμένοι κι αν νιώθουν, απευθύνει ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Νεφροπαθών κ. Γ.Καστρινάκης. Οπως επισημαίνει, «ο λεγόμενος μεταμοσχευτικός τουρισμός εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία,καθώς σε αυτά τα κέντρα δεν τηρούνται οι ενδεδειγμένες συνθήκες υγιεινής». Ο πρόεδρος της Ελληνικής Νεφρολογικής Εταιρείας και διευθυντής της Νεφρολογικής Εταιρείας και της Μονάδας Μεταμοσχεύσεων του Λαϊκού Νοσοκομείου κ. Ι.Μπολέτης προσθέτει ότι οι πάσχοντες που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση στην Ινδία ή σε άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας είναι πολύ πιθανόν να παρουσιάσουν λοιμώξεις οι οποίες μπορεί να αποβούν θανατηφόρες.
Κοινή διαπίστωση και των δύο ειδικών είναι ότι για τη μετάβαση δεκάδων ελλήνων νεφροπαθών κάθε χρόνο σε χώρες όπου ενδημεί το εμπόριο μοσχευμάτων «ευθύνεται» η μικρή προσφορά οργάνων και η ταλαιπωρία την οποία υφίστανται όσοι κάνουν αιμοκάθαρση. Περισσότεροι από 900 νεφροπαθείς εξακολουθούν να βρίσκονται σε λίστα περιμένοντας το σωτήριο μόσχευμα.
Εκτιμάται ότι στην Ελλάδα κάνουν αιμοκάθαρση 9.000 νεφροπαθείς, περιτοναϊκή κάθαρση 886 άτομα, ενώ περισσότεροι από 2.100 έχουν βρει μόσχευμα. Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), στη λίστα αναμονής βρίσκονται 914 νεφροπαθείς.
Το 2007 πραγματοποιήθηκαν λιγότερες μεταμοσχεύσεις κατά 21% (συνολικά 140) συμπαγών οργάνων (νεφρών, ήπατος, καρδιάς και πνευμόνων) σε σχέση με το 2006 (178 μεταμοσχεύσεις). Ωστόσο το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους η εικόνα της μεταμοσχευτικής δραστηριότητας άλλαξε προς το καλύτερο. Η αύξηση που σημειώθηκε σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα φθάνει το 56%.
Παρά ταύτα, οι ειδικοί τονίζουν ότι δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε. «Αν δεν αυξηθεί η δωρεά οργάνων προς μεταμόσχευση, δεν πρόκειται να δοθεί λύση στο πρόβλημα» σημειώνει ο κ. Μπολέτης. Ο κ. Καστρινάκης προσθέτει: «Μπορούμε να πιάσουμε τον στόχο διευρύνοντας τη “δεξαμενή” των δοτών οργάνων. Δηλαδή, να επιτρέπεται η δωρεά οργάνων προς μεταμόσχευση όχι μόνον ανάμεσα σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν πρώτου βαθμού συγγένεια, όπως ισχύει σήμερα, αλλά ως και τέταρτου βαθμού».
Παράλληλα, πρέπει να δημιουργηθούν μονάδες τεχνητού νεφρού σε απομακρυσμένες περιοχές και μικρομεσαία νησιά, ώστε να σταματήσει η ταλαιπωρία των ασθενών οι οποίοι αναγκάζονται να μετακινούνται συχνά μέσα στην εβδομάδα ή ακόμη και να μετακομίζουν σε περιοχή όπου υπάρχει ανάλογη μονάδα. Αυτός ο λόγος αλλά και η αβεβαιότητα του αύριο ωθούν πολλούς νεφροπαθείς να πάρουν τον δρόμο για την Ινδία.