Οι συμμορίες των ανηλίκων

Ειδικοί μιλούν για τα αίτια της βίας με θύματα συμμαθητές, τις ευθύνες γονέων και κοινωνίας

Της Ελενας Καρανατση

«Γνώρισα τον Θοδωρή στο Παιδοψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής όταν ήταν 16 ετών. Ηταν ένα παιδί που το είχαν εγκαταλείψει οι γονείς του. Κάποια στιγμή ενεπλάκη σε υπόθεση κλοπής. Ο Θοδωρής μπορεί να μην είχε τα απαραίτητα εφόδια για να αντιμετωπίσει τη ζωή του, κατάφερε όμως να διατηρήσει καθαρό τον πυρήνα του και ακέραια τη δυνατότητά του να δημιουργεί σχέσεις. Είναι αξιοθαύμαστο πώς αυτό το παιδί, που σήμερα είναι πάνω από 30 χρόνων, καταφέρνει και λάμπει μέσα από τη δυστυχία του».

Διημερίδα

Η ιστορία που αφηγήθηκε χθες η παιδοψυχίατρος κ. Αλεξάνδρα Ρούσσου, πρόεδρος της Εταιρείας Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων κατά τη διάρκεια διημερίδας με θέμα «Βία στα σχολεία, εκφοβισμός και θυματοποίηση» εμφανίζει τρόπον τινά ως αντίποδα στη βία, την ανθρώπινη ικανότητα να δημιουργούμε σχέσεις. «Η ουσία του ανθρώπου είναι η σχέση, το «σχετίζεσθαι». Οταν ο θύτης και το θύμα γίνονται άτομα, δηλαδή όταν καταργείται η σχέση, πολύ συχνά η βία γίνεται η μόνη σχέση – μη σχέση».

Η κ. Ρούσσου ανέλυσε το φαινόμενο της βίας σε διαχρονική βάση κάνοντας μια ιστορική αναδρομή με αρκετές αναφορές στον Ομηρο, αλλά αναφέρθηκε και στις σημερινές εκδηλώσεις βίας, όπως αποτυπώνονται σε αριθμούς που σοκάρουν. Οπως ότι το 1998 το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ κατέγραψε 1 εκατομμύριο βίαια επεισόδια, τα οποία διαπράχθηκαν από τέως ή τωρινούς συζύγους και συντρόφους! Την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη βιβλιοθήκη «Καίτη Λασκαρίδου», στον Πειραιά, άνοιξε η κ. Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, η οποία υπογράμμισε τον οικουμενικό και διεθνή χαρακτήρα της βίας, υποστηρίζοντας ότι βία είναι η δύναμη των αδυνάτων.

Τη συμμετοχή ανηλίκων σε συμμορίες εξήγησε η πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων κ. Ειρήνη Πανταζή, λέγοντας ότι τα παιδιά αυτά νιώθουν καλά επειδή είναι ενταγμένα κάπου, όπου νομίζουν ότι μπορούν να βιώσουν συναρπαστικές εμπειρίες…

Από την πλευρά του, ο παιδοψυχίατρος κ. Δημ. Γεωργιάδης επεσήμανε ότι οι παρεκκλίνουσες βίαιες συμπεριφορές στο σχολείο συσχετίζονται τις περισσότερες φορές με προβλήματα και ανεπάρκειες του οικογενειακού περιβάλλοντος (βία στην οικογένεια».

Η τηλεόραση

Τον παράγοντα τηλεόραση και το κατά πόσο τροφοδοτεί ή περιορίζει τη βία ανέλυσε ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου, παρουσιάζοντας προεκτάσεις της ιστορίας του Αλεξ από τη Βέροια και της μαθήτριας από την Αμάρυνθο της Εύβοιας, καθώς και μια ιστορία «εναλλακτικής» συμμόρφωσης ενός ανήλικου παραβάτη στη Θεσσαλονίκη. Στα χαρακτηριστικά των παιδιών θυτών και θυμάτων αναφέρθηκε τέλος η ψυχολόγος, ειδ. παιδαγωγός κ. Κατερίνα Λασκαρίδου, τονίζοντας ότι υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ανηλίκων που είναι ταυτόχρονα θύματα και θύτες βίας και εκφοβισμού, ομάδα η οποία αντιμετωπίζει τις περισσότερες δυσκολίες στη συμπεριφορά και τη διάθεσή της.