Λίγα και παλιά μηχανήματα για τη θεραπεία των καρκινοπαθών
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μάρθα Καϊτανίδη mkaitanidi@dolnet.gr
Θεραπεία με ξεπερασμένη τεχνολογία, ελάχιστα μηχανήματα και αναμονή που ξεπερνά τους τρεις μήνες: αυτή είναι η μοίρα χιλιάδων καρκινοπαθών στη χώρα μας, οι οποίοι παίζουν τη ζωή τους κορόνα-γράμματα περιμένοντας στην ουρά.
Στην Αττική λειτουργούν μόλις 15 δημόσια ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα, εκ των οποίων τα επτά είναι- σύμφωνα με τους ειδικούς- παρωχημένης τεχνολογίας (κοβάλτια). Αλλά και τα πιο σύγχρονα (γραμμικοί επιταχυντές) αρχίζουν να βγαίνουν ένα- ένα εκτός λειτουργίας, αφού τα μισά είναι ηλικίας από 10 έως 26 ετών.
«Τα κοβάλτια είναι παλιά μηχανήματα και δεν είναι διεισδυτικά. Όσα έχουν απομείνει χρησιμοποιούνται κυρίως για ανακουφιστικούς λόγους. Η τεχνολογία εξελίσσεται μέρα με την ημέρα και οι καρκινοπαθείς πρέπει να λαμβάνουν την καλύτερη θεραπεία. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ακόμη και ένας γραμμικός επιταχυντής, που είναι σαφώς αποδοτικότερο μηχάνημα, όταν ξεπεράσει τη 10ετία κάνει μεν τη δουλειά του, αλλά είναι ξεπερασμένος. Κανονικά, έπειτα από 15 χρόνια λειτουργίας το αργότερο, θα έπρεπε να αποσύρεται» τονίζει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής του Ακτινοθεραπευτικού Τμήματος στο «Αλεξάνδρα» και ειδικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας, κ. Γιώργος Πισσάκας.
«Τα κοβάλτια είναι παλιά μηχανήματα και δεν είναι διεισδυτικά. Όσα έχουν απομείνει χρησιμοποιούνται κυρίως για ανακουφιστικούς λόγους. Η τεχνολογία εξελίσσεται μέρα με την ημέρα και οι καρκινοπαθείς πρέπει να λαμβάνουν την καλύτερη θεραπεία. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ακόμη και ένας γραμμικός επιταχυντής, που είναι σαφώς αποδοτικότερο μηχάνημα, όταν ξεπεράσει τη 10ετία κάνει μεν τη δουλειά του, αλλά είναι ξεπερασμένος. Κανονικά, έπειτα από 15 χρόνια λειτουργίας το αργότερο, θα έπρεπε να αποσύρεται» τονίζει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής του Ακτινοθεραπευτικού Τμήματος στο «Αλεξάνδρα» και ειδικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας, κ. Γιώργος Πισσάκας.
Το παράδοξο
Στο συγκεκριμένο νοσοκομείο μάλιστα συμβαίνει το εξής παράδοξο: το τμήμα υπολειτουργεί αφού ο γραμμικός επιταχυντής βγήκε στη… σύνταξη έπειτα από 26 χρόνια λειτουργίας και έτσι έχει απομείνει μόνον ένα μηχάνημα κοβαλτίου. Παρ΄ όλα αυτά τοποθετείται εξομοιωτής (απαραίτητο μηχάνημα βάσει του οποίου γίνεται το πλάνο της ακτινοθεραπείας) τελευταίας τεχνολογίας!
Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση που επικρατεί στα υπόλοιπα νοσοκομεία της χώρας. Σύμφωνα με την επίσημη καταγραφή, στα δημόσια και πανεπιστημιακά νοσοκομεία υπάρχουν μόνο 16 ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα (εκ των οποίων τα δύο είναι κοβάλτια). Στην Πάτρα, για παράδειγμα, λειτουργούν τρεις γραμμικοί επιταχυντές, αλλά μόνο στα… χαρτιά. Στην πράξη δεν λειτουργεί ούτε ένας: το μοναδικό μηχάνημα έχει κλείσει αισίως 21 χρόνια ζωής και δεν μπορεί να λειτουργήσει επειδή δεν υπάρχει εξομοιωτής! Μέχρι πριν από λίγο καιρό οι γιατροί του «Αγίου Ανδρέα» δανείζονταν τον εξομοιωτή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου. Όμως χάλασε κι αυτός, με αποτέλεσμα να κλείσουν όλοι οι γραμμικοί επιταχυντές στην πόλη.
Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση που επικρατεί στα υπόλοιπα νοσοκομεία της χώρας. Σύμφωνα με την επίσημη καταγραφή, στα δημόσια και πανεπιστημιακά νοσοκομεία υπάρχουν μόνο 16 ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα (εκ των οποίων τα δύο είναι κοβάλτια). Στην Πάτρα, για παράδειγμα, λειτουργούν τρεις γραμμικοί επιταχυντές, αλλά μόνο στα… χαρτιά. Στην πράξη δεν λειτουργεί ούτε ένας: το μοναδικό μηχάνημα έχει κλείσει αισίως 21 χρόνια ζωής και δεν μπορεί να λειτουργήσει επειδή δεν υπάρχει εξομοιωτής! Μέχρι πριν από λίγο καιρό οι γιατροί του «Αγίου Ανδρέα» δανείζονταν τον εξομοιωτή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου. Όμως χάλασε κι αυτός, με αποτέλεσμα να κλείσουν όλοι οι γραμμικοί επιταχυντές στην πόλη.
Στους ιδιώτες
Οι ασθενείς εναποθέτουν τις ελπίδες τους στους ιδιώτες, οι οποίοι έχουν συγκεντρώσει τον καλύτερο ακτινοθεραπευτικό εξοπλισμό. «Η υποβάθμιση των δημόσιων νοσοκομείων και οι τεράστιες λίστες αναμονής δεν αφήνουν περιθώρια στους καρκινοπαθείς. Το κόστος όμως ενός κύκλου ακτινοθεραπειών σε ιδιωτικό θεραπευτήριο μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 12.000 ευρώ» επισημαίνει ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας κ. Παναγιώτης Παντελάκος.