Στο ψυγείο ίσως και οι υψηλές αποδοχές του Δημοσίου για το 2010
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΕΙΡΗΝΗΣ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Στην περαιτέρω μείωση των δαπανών στον προϋπολογισμό του 2010 προσανατολίζεται το οικονομικό επιτελείο, εισηγούμενο στον Πρωθυπουργό το πάγωμα των συντάξεων- και ενδεχομένως και των αποδοχών- των δημοσίων υπαλλήλων που ανήκουν στα ρετιρέ, λαμβάνουν δηλαδή πάνω από 2.000- 2.500 ευρώ μηνιαίως.
Το δίδυμο Παπακωνσταντίνου- Σαχινίδη οδηγείται σε αυτήν την απόφαση από δύο ισχυρές πιέσεις: η μία προέρχεται από τις Βρυξέλλες, όπου τόσο οι εταίροι στο Συμβούλιο όσο κι η Κομισιόν επιπλήττουν δημοσίως την Ελλάδα για τις υψηλές δαπάνες της, την ίδια στιγμή που παρουσιάζει υπέρογκο έλλειμμα (12,7%) και δυσθεώρητο χρέος (περίπου 113%). Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί υπουργοί Οικονομικών επιτέθηκαν στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου λέγοντάς του: «Πώς η Ιρλανδία, που έχει μικρότερο πρόβλημα από εσάς, προχωρά σε μείωση μισθών και συντάξεων ακόμη και με απολύσεις; Εσείς γιατί δε μπορείτε να κάνετε κάτι;». Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών υποχρεώθηκε να απαντήσει ότι οι απολύσεις απαγορεύονται από το Σύνταγμα (σ.σ.: κάτι που δεν είναι απολύτως ακριβές, τουλάχιστον για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα), αλλά αισθάνθηκε «καυτή» στην πλάτη του την ανάσα των Ευρωπαίων.
Αντέχει δύο χρόνια. Ο δεύτερος παράγοντας, όμως, που πιέζει για μεγαλύτερες περικοπές δαπανών ίσως είναι και ο σοβαρότερος- και θυμίζει σε πολλά την παλαιότερη ρήση του κ. Σημίτη πως «ακόμη κι αν δεν υπήρχε το Μάαστριχτ, θα έπρεπε να το ανακαλύψουμε». Όπως έλεγε κορυφαίος παράγοντας του οικονομικού επιτελείου, στην καλύτερη περίπτωσηδηλαδή ακόμη και αν δεν αυξηθούν τα επιτόκια δανεισμού (spreads), οι αγορές περάσουν μέρες ευφορίας αφήνοντας οριστικά πίσω τους την κρίση και η χώρα περάσει πάλι σε τροχιά ανάπτυξης- η ελληνική οικονομία μπορεί να αντέξει το πολύ δύο χρόνια. Και αυτό, διότι χωρίς δραστικό περιορισμό των δαπανών, τα ελλείμματα θα προστίθενται στο χρέος, όπως θα προστίθενται και οι τόκοι του υπάρχοντος χρέους, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή η Ελλάδα απλούστατα να μην είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις δανειακές υποχρεώσεις της. Εν ολίγοις, θα έρθει η στιγμή της χρεοκοπίας, για την οποία όλοι μιλούν, όλοι την απεύχονται, αλλά λίγοι σκέφτονται πώς θα αποτραπεί.
«Βόμβα» το Ασφαλιστικό. Παράλληλα με την άμεση περικοπή δαπανών, που επιδιώκει η πλατεία Συντάγματος, αναμένεται να προωθήσει και μεσοπρόθεσμες, μέσω του Προγράμματος Σταθερότητας που θα υποβάλει στην Ένωση τον Ιανουάριο. Εκεί θα περιγράφεται σε γενικές γραμμές μια μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, που κατά γενική ομολογία αποτελεί «βόμβα» για τα δημόσια οικονομικά, αιχμή του οποίου θα είναι και πάλι τα «ρετιρέ» των συνταξιούχων και τα ποσοστά αναπλήρωσης.
Ο Πρωθυπουργός έχει δεσμευθεί πως η κυβέρνησή του θα αποτρέψει τη χρεοκοπία της χώρας, ταυτοχρόνως όμως επιμένει στην τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ, θέμα στο οποίο επιμένει και μια πλειάδα υπουργών. Οι τελευταίοι αναμένεται πως δεν θα αφήσουν εύκολα τον κ. Παπακωνσταντίνου να «περάσει» νέες περικοπές δαπανών, επικαλούμενοι είτε τις προεκλογικές δεσμεύσεις είτε το πολιτικό κόστος. Από την άλλη μεριά, το οικονομικό επιτελείο έχει κι αυτό… ιδιόμορφους συμμάχους- τους βουλευτές του κόμματος, όσο κι αν αυτό φαίνεται παράδοξο, την απουσία της Ν.Δ. λόγω των εσωκομματικών εξελίξεων, την Ευρώπη, αλλά και το «βαρύ πυροβολικό» που λέγεται Θόδωρος Πάγκαλος.
Τον Ιανουάριο η έκθεση για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος
Σε άλλες χώρες πέφτει τσεκούρι
Η Ελλάδα βρίσκεται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση με το σχέδιο προϋπολογισμού, καθώς οι ελάχιστες περικοπές δαπανών που προβλέπονται αφορούν ως επί το πλείστον πιστώσεις. Την ίδια στιγμή, άλλες χώρες μειώνουν δραστικά τις δαπάνες- και μάλιστα με αρκούντως τολμηρά μέτρα:
Στην Ιρλανδία, που όλοι…
θαυμάζουν στις Βρυξέλλες, η κυβέρνηση προωθεί τη μείωση των μισθών 300.000 δημοσίων υπαλλήλων κατά 7%, την κατάργηση των υπερωριών και των επιδομάτων και τη διαβούλευση για νέο ωράριο 08.00- 20.00.
Στη Γαλλία, προωθείται αναδιάρθρωση του συστήματος δημόσιας υγείας με περικοπές και 3% αύξηση των εισφορών για την κοινωνική πρόνοια (1,4 δισ.
για το 2009).
Στην Ολλανδία αυξάνονται οι εργοδοτικές εισφορές για την κοινωνική ασφάλιση και τις συντάξεις, προωθείται ο δραστικός περιορισμός του εφάπαξ, αυξάνονται τα αποθεματικά των Ταμείων και το όριο συνταξιοδότησης κατά δύο έτη.
Στην Πορτογαλία γίνονται μειώσεις προσωπικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ο ΦΠΑ αυξάνεται από 19% σε 21% και παγώνουν οι μισθοί.