Tου Λεωνιδα Στεργιου
Είναι μάλλον αστεία η επιβολή νέων φορολογικών μέτρων, όταν η παραοικονομία στην Ελλάδα αγγίζει τα 70 δισ. ευρώ το χρόνο, η φοροδιαφυγή τα 21 δισ. ευρώ, η γραφειοκρατία κοστίζει 16 δισ. ευρώ και οι «μίζες» και τα «φακελάκια» περίπου 1 δισ. ευρώ.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή, καταφεύγουν κάθε φορά σε διαπιστώσεις, μιλούν για «δομικά προβλήματα» και ανακοινώνουν νέα μέτρα. Στα «δομικά προβλήματα» αποδίδονται όλα τα κακά, ακόμα και η ακρίβεια.
Ομως, είναι πιο εύκολο να αυξάνονται και να επιβάλλονται νέοι φόροι, παρά να δημιουργούνται αποτελεσματικοί μηχανισμοί είσπραξης, να νοικοκυρευθεί το σπάταλο κράτος, να απελευθερωθούν τα κλειστά επαγγέλματα, να παταχθούν τα καρτέλ, να εξαλειφθεί η διαφθορά και όλα όσα απαρτίζουν τα λεγόμενα «δομικά προβλήματα».
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, η αύξηση των εσόδων του Δημοσίου από τα νέα φορολογικά μέτρα θα ξεπεράσουν φέτος τα 1,5 δισ. ευρώ και του χρόνου τα 2,5 δισ. ευρώ. Ορισμένοι θεωρούν τους υπολογισμούς αυτούς αρκετά υποτιμημένους, καθώς μόνο από την περαίωση και τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών θα εισρεύσουν σχεδόν 1 με 1,5 δισ. ευρώ.
Οσο υποτιμημένες και να είναι οι εκτιμήσεις αυτές, τα επιπλέον έσοδα που θα προκύψουν για το Δημόσιο δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που αδυνατεί το κράτος να εισπράξει. Εξάλλου, ο ίδιος ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γιώργος Αλογοσκούφης παραδέχθηκε ότι η εισφοροδιαφυγή και η φοροδιαφυγή ανέρχεται σε 21 δισ. ευρώ τον χρόνο. Μόνο η εισφοροδιαφυγή ανέρχεται σε 2 δισ. ευρώ το χρόνο, σύμφωνα με εκτιμήσεις ασφαλιστικών ταμείων. Επίσης, κάθε χρόνο ο κρατικός προϋπολογισμός επιχορηγεί με 16 δισ. ευρώ το χρόνο πάνω από 8.000 γνωστούς και άγνωστους φορείς και νομικά πρόσωπα του Δημοσίου.
Ακόμα πιο αστείο φαίνονται το έσοδα από τη νέα φορολογία, όταν συγκριθεί με το σύνολο της παραοικονομίας και της διαφθοράς στην Ελλάδα που ξεπερνά τα 70 δισ. ευρώ τον χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία των διεθνών οργανισμών. Οι ίδιοι οργανισμοί είχαν εκτιμήσει ότι οι επιχειρήσεις δεν δηλώνουν σχεδόν 17 δισ. ευρώ το χρόνο.
Μόνο το βρώμικο χρήμα που ξεπλένεται στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι ξεπερνά το 1,6 δισ. ευρώ κάθε έτος, σύμφωνα με τη Διεθνή Δράση για το Ξέπλυμα (FATF).
Μόνο οι μίζες και τα φακελάκια των απλών ιδιωτών – νοικοκυριών κυμαίνεται κάθε χρόνο μεταξύ 600 και 800 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Διαφάνειας.
Μόνο οι μίζες των επιχειρήσεων, για να κλείνουν δουλειές με το Δημόσιο, υπολογίζονται σε 850 εκατ. ευρώ. Τα «γρηγορόσημα» που δίνουν οι επιχειρήσεις υπολογίζονται σε 350 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Μπορεί κάποιος να ανατρέξει στις αντίστοιχες εκθέσεις ACT3 και GMR της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Μόνο το κόστος της «άχρηστης» γραφειοκρατίας, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπολογίζεται σε 4 δισ. ευρώ. Το σύνολο του κόστους της γραφειοκρατίας ανέρχεται σε 16 δισ. ευρώ τον χρόνο και η Ελλάδα καταλαμβάνει την πρώτη θέση στην Ευρώπη.
Κατά την πρόσφατη αναθεώρηση του ΑΕΠ, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία υπολόγισε ότι σειρά παράνομων δραστηριοτήτων, όπως τα ναρκωτικά, τα λαθραία τσιγάρα, τα οινοπνευματώδη ποτά πραγματοποιούν ετήσιο τζίρο περίπου 300 εκατ. ευρώ.
Είναι κρίμα να φορολογούνται οι ίδιοι και οι ίδιοι, για να χρηματοδοτούνται ελλείμματα και να επιδοτούνται κρατικοί φορείς που ο ακριβής αριθμός τους είναι άγνωστος, ενώ η διαφθορά, η γραφειοκρατία, η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή και η παραοικονομία να κάνουν χρυσές δουλειές. Και το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό. Η αντιμετώπιση της διαφθοράς ή ο περιορισμός της σπατάλης έχει άμεσα κοινωνικές συνέπειες. Παράδειγμα, ο περιορισμός των ναρκωτικών, η κατάργηση στα «φακελάκια» και η οικονομική ενίσχυση κρατικών φορέων με αξιόλογο έργο, έναντι άλλων που δεν εργάζονται.