ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Ειρήνη Χρυσολωρά
Υποστηρίζει ότι οι µισθοί στον ιδιωτικό τοµέα πρέπει να µειωθούν, ότι ο αριθµός των εργαζοµένων στον δηµόσιο τοµέα πρέπει να περιοριστεί, ότι η λιτότητα είναι αναπόφευκτη όταν έχεις τόσο µεγάλο έλλειµµα, αλλά δηλώνει πεπεισµένος ότι στο τέλος η Ελλάδα θα πετύχει.
Για την ακρίβεια οκ. Πολ Τόµσεν, ο ∆ανός επικεφαλής της αποστολής του ∆ΝΤ στην Αθήνα, σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ»υποστηρίζει ότι ηεπιτυχία του προγράµµατος είναι… αναπόφευκτη. «Ναι, τοπιστεύω» λέει, ενώστο σχόλιό µας ότι πολλοί δεν συµµερίζονται την άποψή του αυτή απαντά: «Πιστεύω ότι έχει γίνει κατανοητόπως η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει τον τρόπο µε τον οποίο λειτουργεί.
∆εν έχω συναντήσει κανέναν που να υποστηρίζει ότι πρέπει να επιστρέψει στον παλιό τρόπο λειτουργίας.
Αυτό δεν σηµαίνει ότι στον κόσµο αρέσει, κατανοώ ότι υπάρχει αντίσταση, αλλά νοµίζω ότι όλοι καταλαβαίνουν πως πρέπει να γίνουν αλλαγές. Ετσι, νοµίζω ότι αυτό στο τέλοςθα συµβεί».
Ο κ. Τόµσεν, αναπληρωτής διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τµήµατος του ∆ΝΤ, τις προηγούµενες δέκα ηµέρες ξενύχτησε στην Αθήνα µαζί µε τα λοιπά µέλη της αντιπροσωπείαςτης τρόικαςγια σκληρές διαπραγµατεύσεις µετην κυβέρνηση και – όπως προκύπτειαπό το αποτέλεσµα – σε βασικά σηµεία υπήρξε ανυποχώρητος. Γιαπαράδειγµα στοθέµα των προσλήψεων,ειδικότερα στην δυνατότητα να εξαιρούνται οι τοµείς της Υγείας και της Παιδείας από τον κανόνα του 1 προς 5 (1 πρόσληψη για 5 αποχωρήσεις), όπως διεκδικούσε η κυβέρνηση, απαντά ότι «υπάρχουν αρκετά περιθώρια νακαλυφθούν (σ.σ. οι συγκεκριµένες ανάγκες) στο υφιστάµενο πλαίσιο». Τέλος, λοιπόν, οι εξαιρέσεις.
Οσον αφορά το άλλο επίµαχο θέµα των διαπραγµατεύσεων, το εργασιακό – ειδικώς, αν θαυπερισχύουν οι επιχειρησιακές συµβάσεις των κλαδικών –, λέει ότι «η κυβέρνηση επιβεβαίωσε την προσήλωσή της στην αρχικήσυµφωνία, όσον αφορά τόσο τις διαδικασίες διαιτησίας όσο και τις συλλογικές συµβάσεις». Και προσθέτει: «Πιστεύω ότι η κυβέρνηση πήρε τη σωστή θέση».
Μάλιστα δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για προϋποθέσεις και όρους υπό τους οποίους θα επιτρέπεται η παραβίαση των συλλογικών συµβάσεων, όπως επιδιώκει να καθιερώσει η κ. Κατσέλη. Στη σχετική ερώτηση µας παραπέµπει στην ακριβή διατύπωση του αναθεωρηµένου Μνηµονίου, αλλά ξεκαθαρίζει: «Το βασικόθέµα εδώ είναιότι εµείς περιµένουµε πως οι επιχειρησιακές συµβάσεις θα υπερισχύουν».
«Ναι, αλλά…»του αντιτείνουµε.«∆εν υπάρχει αλλά», κόβει τη συζήτηση.
Για τον κ. Τόµσεν,όπως καιγια τον κ. Ντερούζ και την τρόικα συνολικά,«το επίπεδο µισθών είναι µέρος του προβλήµατος ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας». «Ορισµένοι µισθοί πρέπει να προσαρµοστούν προς τα κάτω», λέει καθαρά, διευκρινίζοντας όµως ότι αυτό δεν πρέπει να γίνει µε την επιβολή µέτρων γενικής µείωσης, όπως στο ∆ηµόσιο,αλλά σε επίπεδο επιχείρησης.Γι’ αυτό και θεωρεί βασικόνα θεσπιστούν οι αλλαγές στην εργατικήνοµοθεσία ώστε να υπερισχύουν οιεπιχειρησιακέςσυµβάσεις των κλαδικών. Ετσι, λέει, θαµπορέσουν να επανασυνδεθούν οι µισθοί στις επιµέρους επιχειρήσεις µε την παραγωγικότητα των εν λόγω επιχειρήσεων, θα µπορούν να αντιδρούν οι επιχειρήσεις στην οικονοµική πραγµατικότητα που αντιµετωπίζουν και θαενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας.
Για την ανάπτυξη
Οσον αφορά την ανάπτυξη, ο δανός τεχνοκράτης υποστηρίζει πως όταν έχεις να αντιµετωπίσεις ένα έλλειµµα 15,5% του ΑΕΠ δεν έχεις την ελευθερία να την τονώσεις µε επεκτατικά δηµοσιονοµικά µέτρα. Αυτό µπορεί ναγίνει µόνο µε τις µεταρρυθµίσεις, υποστηρίζει. Και προτεραιότητα ανάµεσα σε αυτές έχει η πάταξη της φοροδιαφυγής – «να φορολογείς τους ευκατάστατους», λέει χαρακτηριστικά – αλλά και η περικοπή της σπατάλης, η αντιµετώπιση των προβληµάτων των δηµοσίων επιχειρήσεων και της Υγείας. «Αν δεν αντιµετωπιστούν τα προβλήµατα αυτά δεν θα σηµειωθεί πρόοδος, όπως χρειάζεται», λέει. Πάντως, εκείνοςπεριµένει «προςτα τέλη του επόµενου χρόνου να εµφανιστεί µια αργή ανάκαµψη».