Ηταν μια διαφορετική κινητοποίηση αυτή των δεκάδων ψυχικά πασχόντων, των φορέων των οικογενειών τους, των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για την ψυχική υγεία το περασμένο Σάββατο στη Βουλή, όπου και για μία από τις σπάνιες φορές έτυχαν «ισότιμης» μεταχείρισης, αφού τα μέτρα ασφαλείας με κλούβες και ΜΑΤ δεν διέφεραν από κάθε άλλη διαδήλωση.
Συντονισμός
Γκρεμίζουμε τα τείχη του αποκλεισμού, της προκατάληψης και της κρατικής αδιαφορίας, το κεντρικό μήνυμα που θέλουν να στείλουν αυτοί οι άνθρωποι που, αν και προερχόμενοι από ετερόκλητες ομάδες, εδώ και λίγο καιρό έφτασαν να διατυπώσουν έναν κοινό λόγο, τον οποίο σκοπεύουν να προβάλουν με κινηματικό χαρακτήρα με στόχο τη δημιουργία κοινωνικού κινήματος για την ψυχική υγεία και την ψυχιατρική μεταρρύθμιση.
«Δεν έχω κατάθλιψη… Δουλειά δεν έχω» το μήνυμα ενός διαδηλωτή, που παραπέμπει στην ιατρικοποίηση κοινωνικών καταστάσεων.
«Στη Γιουροβίζιον γίνεται της Καλομοίρας, στην ψυχική υγεία της κακομοίρας…», έγραφε ένα πανό. Κατάσταση υποβάθμισης, διάλυσης, κοινωνικού εξοστρακισμού που αποτυπώνεται και στο ψήφισμα που κατέθεσαν οι διαδηλωτές στη Βουλή και στα κόμματα.
Τα αιτήματα
Ζητούν: Εξασφάλιση του δικαιώματος σε δημόσια, δωρεάν θεραπεία. Ολοκληρωμένη ανάληψη φροντίδας, χωρίς εγκατάλειψη ή από την άλλη, εκμηδένιση του προσώπου. Δραστική μείωση των αναγκαστικών νοσηλειών. Κατάργηση των μηχανικών καθηλώσεων και της απομόνωσης. Εξασφάλιση εφαρμογής της υπάρχουσας νομοθεσίας για την αναγκαστική νοσηλεία και τη δικαστική συμπαράσταση. Ριζική αλλαγή των διατάξεων για το ακαταλόγιστο. Ολόπλευρη πάλη ενάντια στο στίγμα. Ενεργό συμμετοχή των πασχόντων και των οικογενειών τους στη διαχείριση των υπηρεσιών υγείας. Εξασφάλιση θέσεων εργασίας με τήρηση του νόμου για το ποσοστό προσλήψεων στο δημόσιο τομέα. Ουσιαστική χρηματοδότηση των Κοινοτικών Συνεταιρισμών Περιορισμένης Ευθύνης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ουσιαστική αύξηση του επιδόματος πρόνοιας και οικονομική στήριξη της οικογένειας. *