Πώς θα αυξήσουν τα όρια ηλικίας για τις συντάξεις

p>ΟΙ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Η Ν.Δ. ΘΑ ΑΓΓΙΞΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΩΡΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

 

 

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

 Τα ειδικά ταμεία των ΔΕΚΟ και τραπεζών, οι πρόωρες συντάξεις των γυναικών και η συνταξιοδότηση στον ιδιωτικό τομέα με 35ετία στο 58ο έτος της ηλικίας θα μπουν στο στόχαστρο των μετεκλογικών ανατροπών στο ασφαλιστικό.

 

Παρά την επανάληψη από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή των προεκλογικών διαβεβαιώσεων του 2004 ότι «δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας και δεν θα μειωθούν οι συντάξεις», στο ασφαλιστικό σύστημα εντοπίζεται κρυφό αναλογιστικό έλλειμμα 30ετίας -μέχρι το 2037- το οποίο ανέρχεται σε 180 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό προκύπτει με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ.

Την ίδια στιγμή, όμως, ο αρμόδιος υπουργός Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης, υιοθετώντας αντίστοιχες προσεγγίσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ανεβάζει το αναλογιστικό έλλειμμα -με ορίζοντα την 50ετία, δηλαδή μέχρι το 2055- στο 200% του ΑΕΠ, δηλαδή πάνω από 400 δισ. ευρώ.

Ο «κουμπαράς»

Με δεδομένο ότι η συνολική περιουσία των ταμείων, παρά τα παιχνίδια με τα δομημένα ομόλογα και τις τεράστιες προμήθειες, ανέρχεται στα 30 δισ., απαιτούνται άλλα 150 δισ., ή 5 δισ. το χρόνο από φέτος και για κάθε χρόνο, σύμφωνα με τους μετριοπαθείς υπολογισμούς του ερευνητικού ινστιτούτου των συνδικάτων, ώστε να δημιουργηθεί ο αναγκαίος «κουμπαράς» κοινωνικής ασφάλισης για την ομαλή καταβολή των συντάξεων τα επόμενα χρόνια. Σε διαφορετική περίπτωση, από το 2016 και μετά το ετήσιο έλλειμμα θα είναι αδύνατον να καλυφθεί από την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων ή από τον προϋπολογισμό.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι τα 5 δισ. ευρώ (ή 2,1% του ΑΕΠ) που πρέπει να δίνονται κάθε χρόνο είναι αδύνατον να τα «σηκώσει» μόνος του ο προϋπολογισμός. Πόσω μάλιστα όταν το έλλειμμα βρίσκεται σήμερα κοντά στο όριο του 3% που προβλέπει το πρόγραμμα σταθερότητας και την ίδια στιγμή ο προϋπολογισμός καταβάλλει προς τα ταμεία (ΙΚΑ, ΟΓΑ κ.ά.) σχεδόν 10 δισ. ευρώ (περίπου το 5% του ΑΕΠ) σε ετήσια βάση.

Τα στοιχεία αυτά, αλλά και οι αποκαλυπτικές δηλώσεις του υπουργού Απασχόλησης Β. Μαγγίνα και του προέδρου της επιτροπής «σοφών» για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση Ν. Αναλυτή, διαψεύδουν τις προεκλογικές εξαγγελίες για… νηνεμία στο ασφαλιστικό τα επόμενα χρόνια και εξαφάνιση των ελλειμμάτων μέσω της -αμφίβολης- οικονομικής ανάπτυξης. Πόσω μάλλον όταν οι επιχειρηματίες και οι διεθνείς οργανισμοί ζητούν να μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές (έμμεσο εργατικό κόστος) και κατά συνέπεια τα έσοδα του ασφαλιστικού συστήματος.

Την ίδια στιγμή, πάντως, ο κ. Μαγγίνας έκανε λόγο για «ευγενή ταμεία που απολαμβάνουν υψηλές παροχές», επαναφέροντας και πάλι το σχήμα των ρετιρέ που χρησιμοποίησε το 2005 η Ν.Δ. προκειμένου να καταργήσει τα επικουρικά ταμεία των τραπεζών.

Τροπολογία-νομοθετική ρύθμιση η οποία ως γνωστόν οδήγησε σε καταδίκη της χώρας από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας και ήδη βρίσκεται σε διαδικασία αναθεώρησης.

Ο υπουργός Απασχόλησης ουσιαστικά περιγράφει ένα νέο καθεστώς, όπου ούτως ή άλλως οι νέοι δεν θα έχουν τη δυνατότητα συνταξιοδότησης με «ευνοϊκό καθεστώς».

Δηλαδή οι εργαζόμενοι που εντάχθηκαν στην αγορά εργασίας μετά την 1/1/1993 (διανύουν το 15ο έτος της εργασίας τους) θα συνταξιοδοτηθούν στο 65ο έτος. Τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Αρα οι αιτιάσεις του δεν αναφέρεται σε περικοπές δικαιωμάτων των νέων ή των νεοεισερχομένων στην αγορά εργασίας, αλλά σε ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ο Ν. Αναλυτής, από την πλευρά του, εστράφη ευθέως εναντίον της διάταξης που προβλέπει την συνταξιοδότηση, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, στο 58ο έτος με 35ετία. Και αυτή η «ευνοϊκή» ρύθμιση ισχύει για τους ενταχθέντες στην αγορά εργασίας προ του 1993.

Αντικίνητρα

Η Ν.Δ., αν κερδίσει την πλειοψηφία, ναι μεν δεν θα θίξει με γενικές διατάξεις τα συμβατικά όρια ηλικίας, για τους εργαζόμενους που μπήκαν στην αγορά εργασίας μέχρι κάποια ημερομηνία (πιθανότατα το 1992), αλλά θα λάβει όλα τα μέτρα ώστε οι εργαζόμενοι να συνταξιοδοτούνται κοντά σε αυτό το ανώτατο όριο μέσω κινήτρων και αντικινήτρων.

Ετσι ώστε ο μέσος όρος πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης να ανέβει από τα 61,2 έτη στο 65ο έτος της ηλικίας. Για παράδειγμα:

*Με τη μείωση των αποδοχών (ποσοστό αναπλήρωσης) όσων συνταξιοδοτούνται πριν από τη συμπλήρωση της 35ετίας ή του 65ου έτος (γυναίκες με παιδιά κ.ά.). Δηλαδή με πέναλτι πρόωρης συνταξιοδότησης.

*Την αναθεώρηση της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών (ΒΑΕ), ώστε να αποχαρακτηριστούν πολλά επαγγέλματα και να διαγραφεί η ευχέρεια για συνταξιοδότηση έως και 5 χρόνια νωρίτερα.

Από εκεί και πέρα, για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας υπάρχουν διάφορες εισηγήσεις για επιμήκυνση του χρόνου εργασίας και συνταξιοδότηση πέραν της ηλικίας των 65 ετών – μέτρο που ούτως ή άλλως θα ελαφρύνει τις δαπάνες ύστερα από 40 χρόνια.