Το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου αποτελεί βασική αρχή του νομικού μας πολιτισμού. Καθιερώθηκε για πρώτη φορά μετά τη Γαλλική Επανάσταση στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789 στο άρθρο 9. Σήμερα κατοχυρώνεται στο άρθρο 6 παρ. 2 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Το τεκμήριο αυτό σημαίνει ότι κάθε άνθρωπος θεωρείται αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου και η Πολιτεία μέσω των οργάνων της οφείλει να αποδείξει την ενοχή του κατηγορουμένου, όχι ο κατηγορούμενος την αθωότητά του.
Δυστυχώς το Μνημόνιο 3 δεν κατεδαφίζει μόνον τα μισθολογικά και εργασιακά μας δικαιώματα. Κατεδαφίζει και το νομικό μας πολιτισμό εισάγοντας στη θέση του τεκμηρίου αθωότητας το τεκμήριο ενοχής στο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων. Όσοι λοιπόν βαρύνονται με πειθαρχικές διαδικασίες που δεν έχουν τελεσιδικήσει στα πειθαρχικά συμβούλια βάσει της υποπαραγράφου Ζ3 του Μνημονίου τίθενται σε αργία και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες.
Αν δείτε λοιπόν σε λίγες μέρες να εξαφανίζονται γιατροί, νοσηλευτές και διοικητικοί υπάλληλοι από τα Νοσοκομεία μην εκπλαγείτε. Νόσησαν από την πανούκλα του Μνημονίου, την πανούκλα για την οποία πανηγυρίζουν σήμερα Σαμαράς και Βενιζέλος, καθώς και ο νομικός Φώτης Κουβέλης…