Μετά τις σφαγιαστικές μισθολογικές περικοπές δεν περισσεύει πια το ημερομίσθιο σε κανένα έντιμο γιατρό, νοσηλευτή και εργαζόμενο στα Νοσοκομεία. Την αναγγελία κάθε απεργίας ακολουθεί μεγάλος προβληματισμός για τη συμμετοχή καθενός εξ ημών.
Μήπως όμως περισσεύει η αξιοπρέπεια; Όταν πετούν στο δρόμο χιλιάδες ανθρώπους ενεργοποιώντας τις περίφημες διαθεσιμότητες ή ακόμη χειρότερα τις εξευτελιστικές «αυτοδίκαιες αργίες» πώς απαντάς;
Μήπως περισσεύει η επαγγελματική υπόσταση; Όταν η άσκηση της ιατρικής έχει μετατραπεί σε ανώμαλο δρόμο μετ΄ εμποδίων τι πράττεις;
Μήπως περισσεύει η κοινωνική ευαισθησία; Όταν βλέπεις ανθρώπους να αναζητούν τροφή στα σκουπίδια και παιδιά να λιποθυμούν από την πείνα τι κάνεις;
Μπορούμε να μείνουμε απαθείς, να στρέψουμε τα μάτια αλλού, να πούμε πως δεν μας αφορούν όλα τα παραπάνω;
Μπορούμε ν΄ αφήσουμε την ολέθρια Συγκυβέρνηση να διαλύσει τη χώρα και να μας ξεπουλήσει σαν σφαχτάρια στην τρόικα;
Δεν μπορούμε.
Γι αυτό και θα απεργήσουμε την ερχόμενη Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου, θα κατέβουμε στις πορείες και θα διαδηλώσουμε απαιτώντας την απαλλαγή από την τρικομματική βαρβαρότητα που μας κυβερνά.