Όσοι σχετίζονται με τη δημοσιογραφική πιάτσα- γράφει ο Κώστας Βαξεβάνης- θυμούνται εκείνο το παλιό κόλπο, όταν η Αστυνομία έβρισκε πλοίο με
Ας δούμε τα πράγματα συγκεκριμένα. Ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν φτηναίνει όλα τα φάρμακα, αλλά τα εκτός πατέντας και τα γενόσημα. Τα ακριβά φάρμακα τα οποία παράγουν οι πολυεθνικές δεν τα αγγίζει. Αντιθέτως, ανεβάζει την συμμετοχή του ασφαλισμένου σε αυτά.
Αν γίνει πιο φτηνό το γενόσημο, αυτό πρακτικά σημαίνει πως δεν θα μπορεί να παράξει καμιά από τις ελληνικές βιομηχανίες, γιατί δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστική του φτηνού γενόσημου που παράγεται στο Μπαγκλαντές και το Πακιστάν και που δεν πληροί τους κανόνες ασφαλείας. Έτσι, ή τα φάρμακα που έχουν φτηνύνει δεν θα παραχθούν καθόλου, άρα θα παίρνουμε μόνο τα ακριβά, ή θα καταναλώνουμε αμφίβολο φάρμακο.
Η Ελλάδα πεθαίνει μεταφορικά και κυριολεκτικά και ανάμεσα σε όλα τα άλλα πρέπει να υποστεί τη θεραπεία ενός τύπου που χαράσσει πολιτική Υγείας σαν να πουλάει σίτες και βιβλία από τηλεοράσεως. Θεραπεία υπόθετου.