«Έμφραγμα» στην παθολογική κλινική του «Μποδοσάκειου», καθώς έχουν απομείνει δύο ειδικοί και τέσσερις ειδικευόμενοι.
Της Σοφίας Χριστοφορίδου
christoforidou@makthes.gr “Έμφραγμα” στην παθολογική κλινική του Μποδοσάκειου νοσοκομείου προκαλεί η έλλειψη γιατρών, καθώς έχουν απομείνει δύο ειδικοί και τέσσερις ειδικευόμενοι που εξυπηρετούν 80.000 κατοίκους της Πτολεμαΐδας και του Αμυνταίου. Ωστόσο ο διοικητής του νοσοκομείου θεωρεί ότι “όλα δουλεύουν ρολόι”.
Με την αποχώρηση δύο επιμελητών από το νοσοκομείο, τον περασμένο Ιούνιο, απέμεινε ένας ειδικός γιατρός και ο διευθυντής της κλινικής, που αναγκάζονται να κάνουν 14-15 εφημερίες το μήνα και έχουν φτάσει στα όριά τους. “Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με την εφημεριακή κάλυψη της κλινικής αλλά και με τη λειτουργία των τακτικών εξωτερικών ιατρείων, του εξωτερικού διαβητολογικού ιατρείου και του ιατρείου επειγόντων περιστατικών”, τονίζει ο διευθυντής της κλινικής, Αλέξανδρος Λυσιμάχου, και προσθέτει: “Τον Ιούνιο αναγκάστηκα να εφημερεύω 14 μέρες, εκ των οποίων εννέα συνεχόμενες, μέσα στο νοσοκομείο, και όταν δήλωσα εγγράφως ότι ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να συνεχίσω με τον ίδιο ρυθμό, χωρίς να μεσολαβήσουν δύο τρεις μέρες ανάπαυσης, ο τότε διοικητής με κάλεσε σε απολογία για εγκατάλειψη θέσης”. Για τον νυν διοικητή αναγνωρίζει ότι προσπάθησε να αμβλύνει το πρόβλημα, αλλά εκτιμά ότι “αν δεν έρθουν οι αναγκαίοι γιατροί, η κλινική θα σταματήσει τη λειτουργία της πάρα πολύ σύντομα”. Αντίστοιχο πρόβλημα υπάρχει και με το νοσηλευτικό προσωπικό, όπου σύμφωνα με τον κ. Λυσιμάχου υπάρχει μία νυχτερινή νοσηλεύτρια για 30 και πλέον ασθενείς.
“Οι γιατροί χρειάζονται οικονομικά κίνητρα για να παραμένουν στα επαρχιακά νοσοκομεία, τα οποία εφημερεύουν 365 μέρες το χρόνο και άρα θα κληθούν να κάνουν 15 εφημερίες το μήνα και να πληρωθούν 60 ευρώ για 24ωρη εργασία. Υπό αυτές τις συνθήκες ψάχνουν να φύγουν με την πρώτη ευκαιρία”, σημειώνει ο κ. Λυσιμάχου.
christoforidou@makthes.gr “Έμφραγμα” στην παθολογική κλινική του Μποδοσάκειου νοσοκομείου προκαλεί η έλλειψη γιατρών, καθώς έχουν απομείνει δύο ειδικοί και τέσσερις ειδικευόμενοι που εξυπηρετούν 80.000 κατοίκους της Πτολεμαΐδας και του Αμυνταίου. Ωστόσο ο διοικητής του νοσοκομείου θεωρεί ότι “όλα δουλεύουν ρολόι”.
Με την αποχώρηση δύο επιμελητών από το νοσοκομείο, τον περασμένο Ιούνιο, απέμεινε ένας ειδικός γιατρός και ο διευθυντής της κλινικής, που αναγκάζονται να κάνουν 14-15 εφημερίες το μήνα και έχουν φτάσει στα όριά τους. “Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με την εφημεριακή κάλυψη της κλινικής αλλά και με τη λειτουργία των τακτικών εξωτερικών ιατρείων, του εξωτερικού διαβητολογικού ιατρείου και του ιατρείου επειγόντων περιστατικών”, τονίζει ο διευθυντής της κλινικής, Αλέξανδρος Λυσιμάχου, και προσθέτει: “Τον Ιούνιο αναγκάστηκα να εφημερεύω 14 μέρες, εκ των οποίων εννέα συνεχόμενες, μέσα στο νοσοκομείο, και όταν δήλωσα εγγράφως ότι ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να συνεχίσω με τον ίδιο ρυθμό, χωρίς να μεσολαβήσουν δύο τρεις μέρες ανάπαυσης, ο τότε διοικητής με κάλεσε σε απολογία για εγκατάλειψη θέσης”. Για τον νυν διοικητή αναγνωρίζει ότι προσπάθησε να αμβλύνει το πρόβλημα, αλλά εκτιμά ότι “αν δεν έρθουν οι αναγκαίοι γιατροί, η κλινική θα σταματήσει τη λειτουργία της πάρα πολύ σύντομα”. Αντίστοιχο πρόβλημα υπάρχει και με το νοσηλευτικό προσωπικό, όπου σύμφωνα με τον κ. Λυσιμάχου υπάρχει μία νυχτερινή νοσηλεύτρια για 30 και πλέον ασθενείς.
“Οι γιατροί χρειάζονται οικονομικά κίνητρα για να παραμένουν στα επαρχιακά νοσοκομεία, τα οποία εφημερεύουν 365 μέρες το χρόνο και άρα θα κληθούν να κάνουν 15 εφημερίες το μήνα και να πληρωθούν 60 ευρώ για 24ωρη εργασία. Υπό αυτές τις συνθήκες ψάχνουν να φύγουν με την πρώτη ευκαιρία”, σημειώνει ο κ. Λυσιμάχου.
ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
“Ελλείψεις υπάρχουν, όπως σε όλα τα νοσοκομεία, αλλά δεν σκοπεύω να διεκδικήσω προσλήψεις βγαίνοντας στις εφημερίδες και στα κανάλια. Βρισκόμαστε σε μεταβατικό στάδιο και σύντομα θα καταθέσουμε τις απόψεις μας στο υπουργείο”, αναφέρει ο διοικητής του νοσοκομείου, Κώστας Δημητριάδης. Παρόλο που αναγνωρίζει ότι το προσωπικό είναι ελλιπές, διατείνεται ότι “το νοσοκομείο Πτολεμαΐδας δουλεύει ρολόι”. Μάλιστα υποστηρίζει ότι αν το νοσοκομείο ήταν ιδιωτικό, ο ίδιος θα μπορούσε να το λειτουργήσει με το μισό προσωπικό – “και πολλούς λέω”.