Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα σαν σήμερα, 27 Απριλίου του 1941, όταν ο γερμανικός στρατός σκοτείνιασε την Αθήνα, ενώ κάτοικοι της πρωτεύουσας κρυφοκοίταζαν με θλίψη πίσω από τα κλειστά παράθυρά τους. Αλλά οι Αθηναίοι στην πλειοψηφία τους ήταν κολλημένοι στα ραδιόφωνα, ρουφώντας τα νέα.
Ο ραδιοσταθμός αντί ειδήσεων, μετέδιδε συνεχώς την ακόλουθη διαταγή του στρατιωτικού διοικητή: «Επειδή η πόλις των Αθηνών είναι ανοχύρωτος, ουδεμία αντίστασις θα προβληθή, άξιω να μη ριφθεί ούτε ένας πυροβολισμός». Στις 08:00 το πρωί εμφανίστηκαν οι πρώτοι Γερμανοί. Ήταν μία φάλαγγα μοτοσικλετιστών με επικεφαλής δύο θωρακισμένα αυτοκίνητα. Οι μοτοσικλετιστές πάνοπλοι έχοντας χιαστί αυτόματα όπλα και στη ζώνη περίστροφα και χειροβομβίδες.
Το τάγμα που ερχόταν από τη Χαλκίδα, παρέλαβε τα συμβολικά κλειδιά της πόλης και σε προϋπαντήση του είχε τοποθετηθεί στη διασταύρωση των λεωφόρων Κηφισίας και Αλεξάνδρας μία επίσημη ελληνική αντιπροσωπεία, την οποία αποτελούσαν ο ανώτερος στρατιωτικός διοικητής Αττικής, υποστράτηγος Χρήστος Καβράκος, ο νομάρχης Αττικοβοιωτίας Κωνσταντίνος Πεζόπουλος αντιναύαρχος σε αποστρατεία, οι δήμαρχοι Αθήνας Αμβρόσιος Πλυτάς και Πειραιά Μιχάλης Μανούσκος και ο συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Κανελλόπουλος στο ρόλο του διερνηνέα.
Σ’ ένα καφενείο η παράδοση της Αθήνας!
Στις 10:15, το γερμανικό τάγμα που διοικητής του ήταν ο αντισυνταγματάρχης φον Σέιμπεν, ένας μικρόσωμος ζωηρός αξιωματικός, έφθανε στα κράσπεδα της πόλεως. Μετά τις τυπικές συστάσεις, Έλληνες και Γερμανοί οδηγήθηκαν κοντά στην έπαυλη Θων, σε ένα καφενείο κι΄εκεί πάνω σε ένα μαρμάρινο τραπεζάκι, υπογράφηκε το πρωτόκολλο παράδοσης της πόλεως, στις 10:30 το πρωί της 27ης Απριλίου του 1941. Από εκείνη τη στιγμή η Αθηνά ανήκει στους κατακτητές. Είχαν περάσει ακριβώς έξι μήνες παρά μία ημέρα από την 28η Οκτωβρίου του 1940 και τρεις ακριβώς εβδομάδες, παρά λίγες ώρες, από τη γερμανική επίθεση της 6ης Απριλίου. Με την παράδοση της πρωτεύουσας άρχιζε επίσημα η κατοχή που θα διαρκούσε 1.625 ημέρες έως ότου η πρωτεύουσα θα ξανάβρισκε την ελευθερία της.