«Αν είσαι ένας καλός δημόσιος τομέας, δεν θα πρέπει να χρειάζεσαι τις ΣΔΙΤ.
Αν είσαι ένας κακός δημόσιος τομέας, δεν θα πρέπει να τις πλησιάσεις».
Αυτό ήταν το μότο μιάς αξιόλογης επιστημονικής εργασίας συνεργάτη του Ygeianet που δημοσιεύσαμε πριν δύο χρόνια για τις ΣΔΙΤ και περιέχει ενδιαφέροντα στοιχεία που παραμένουν επίκαιρα και σήμερα.
Ένα απόσπασμα:
Στη Βρετανία «το μεγαλύτερο στην ιστορία του NHS πρόγραμμα κατασκευής νέων νοσοκομείων» μετατράπηκε στο μεγαλύτερο πρόγραμμα κλεισίματος νοσοκομειακών κλινών. Το NHS για πρώτη φορά στην ιστορία του μετά το 1946, από κάτοχος-ιδιοκτήτης νοσοκομειακών υποδομών, μετατράπηκε σε ένοικό τους, επιβαρύνοντας και δεσμεύοντας τις επόμενες γενεές φορολογουμένων για 30 και πλέον έτη με υπέρογκες ετήσιες συνολικές πληρωμές προς τις κοινοπραξίες, οι οποίες έφθασαν τα £2,91 δισεκατομμύρια για το έτος 2001 και αναμένεται να ξεπεράσουν τα £4,5 δισεκατομμύρια κατά τη χρονική περίοδο 2004–2008.
Στην Αυστραλία, ο βαθμός αποτυχίας των ΣΔΙΤ στο χώρο της υγείας εκτιμάται σε ποσοστό υψηλότερο του 50%, με πολλά νοσοκομεία να επιστρέφουν στο κρατικό ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Παραθέτουμε στη συνέχεια το σύνολο της εργασίας: