Στα αζήτητα 40 τόνοι πλάσματος αίματος

 

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΕΡΕΥΝΑ διέταξε η ηγεσία του υπουργείου Υγείας για τη «σκανδαλώδη αδιαφορία» που έχει ως αποτέλεσμα να μένουν αναξιοποίητοι 40 τόνοι πλάσματος αίματος- οι 25 σε ολλανδική εταιρεία και οι 15 στη χώρα μας. Αυτές οι ποσότητες πλάσματος θα μπορούσαν να καλύψουν τις εγχώριες ανάγκες και να σώσουν ανθρώπινες ζωές.

Όπως έγινε γνωστό, η χώρα μας αποστέλλει στην Ολλανδία πλάσμα για κλασματοποίηση, χωρίς όμως να παράγεται λευκωματίνη (ουσία που χορηγείται σε εγκαυματίες και άλλους βαριά πάσχοντες), την οποία τελικά εισάγει πληρώνοντας ακριβά. Παράλληλα ξοδεύει σημαντικά ποσά για την αποθήκευση του πλάσματος στην ολλανδική εταιρεία, κατάσταση που σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών έχει επιβαρύνει το Ελληνικό Δημόσιο κατά 3 εκατομμύρια ευρώ. Η κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου διέταξε χθες επείγουσα έρευνα με εντολή να έχει ολοκληρωθεί σε διάστημα τριών εβδομάδων, ενώ παράλληλα το υπουργείο Υγείας εγείρει και ηθικό ζήτημα καθώς το πλάσμα αίματος που μένει αναξιοποίητο προέρχεται από χιλιάδες αιμοδότες. Από το 2004

Όπως εξήγησε η αρμόδια υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Φώφη Γεννηματά, «τον Δεκέμβριο του 2009 πληροφορηθήκαμε από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας ότι στις αποθήκες του φορέα CLΒ-SΑΝGUΙΝ Ολλανδίας, με τον οποίο η χώρα μας έχει από το 2001 συμβόλαιο για την κλασματοποίηση του πλάσματος από το αίμα που συλλέγεται στις αιμοδοσίες και την παραγωγή λευκωματίνης, παραμένουν χωρίς να έχουν υποστεί επεξεργασία πάνω από 25 τόνοι πλάσματος που έχει αποσταλεί σταδιακά από το 2004 έως το 2008!».

Όμως, σύμφωνα με την υφυπουργό, «το πλάσμα αυτό δεν μπορεί να κλασματοποιηθεί σε καμία χώρα της Ευρώπης γιατί δεν έχει ελεγχθεί για τους ιούς που απαιτούνται από τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Φαρμακοποιίας». Το ίδιο ισχύει και για τους 15 τόνους πλάσματος που παραμένουν αποθηκευμένοι στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ), με αποτέλεσμα τα ψυγεία να έχουν γεμίσει.

Η υφυπουργός ανέφερε ακόμη ότι «ενώ υπάρχει σύμβαση από το 2001 και στέλνουμε πλάσμα στην Ολλανδία για κλασματοποίηση, καταβάλλοντος μεταφορικά, τέλη αποθήκευσης, κλασματοποίησης, παραλάβαμε λευκωματίνη μόνον τρεις φορές- το 2003, το 2005 και το 2008- και όχι για όλη την ποσότητα πλάσματος που αποστείλαμε».