«Ο ΟΚΑΝΑ έχει καταντήσει ΔΕΚΟ», δηλώνει χαρακτηριστικά στην «Κ» ο ψυχίατρος και πρώην πρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τα ναρκωτικά, κ. Σπύρος Παπαδόπουλος. «Συνεχώς αυξάνει τα κονδύλια του για τη δημιουργία νέων μονάδων, ενώ εδώ και χρόνια είναι γνωστό ότι το σύστημα αυτό δεν αποδίδει. Η λύση που εφαρμόζεται στο εξωτερικό είναι η χορήγηση κυρίως βουπρενορφίνης από τα νοσοκομεία. Η ουσία αυτή δεν απαιτεί καθημερινή χορήγηση όπως η μεθαδόνη. Εάν εφαρμοζόταν και εδώ το ίδιο σύστημα, θα απορροφούνταν η λίστα σε ένα μήνα».
Τη θέση αυτή συμμερίζεται μιλώντας στην «Κ» και ο πρώην πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, κ. Κωνσταντίνος Μπάλλας: «Η λύση για τη θεραπεία είναι μόνο μία: Ενσωμάτωση των θεραπευτικών μονάδων στα νοσοκομεία του ΕΣΥ».
«Ξεκινήσαμε με αυτόν τον τρόπο. Δεν σημαίνει όμως ότι αιώνια θα συνεχίζουμε έτσι», υπογραμμίζει στην «Κ» η κ. Μένη Μαλλιώρη. «Εδώ και 15 χρόνια δεν έχουμε επικαιροποιήσει τις υπηρεσίες που παρέχουμε – γι’ αυτό και έχουμε κολλήσει στη μεθαδόνη. Ηρθε η ώρα, τουλάχιστον για μια κατηγορία χρηστών –τους χρόνιους χρήστες ή εκείνους με μεγάλη ηλικία– να ανοίξουμε τις υπηρεσίες και στο ΕΣΥ ή και στους ιδιώτες, εάν έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση, αλλά και στη χορήγηση και άλλων ουσιών».
Το πρόγραμμα πάσχει και εσωτερικά. «Εξαιτίας της έλλειψης υποστηρικτικού συστήματος, φτάσαμε στο σημείο να κρατάμε για πάνω από ένα χρόνο τους ίδιους και τους ίδιους χρήστες. Από τους 250 που εντάχθηκαν για ένα έτος στο πρόγραμμα αποθεραπεύθηκαν μόνο οι 30», λέει στην «Κ» ο επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Πρόληψης του Δήμου Αθηναίων, κ. Τζακ Στάντον. «Οι χρήστες που σήμερα είναι στη λίστα αναμονής νιώθουν απόγνωση. Οσοι δεν έχουν ακόμα μπει, δεν έχουν καμία ελπίδα. Είναι άξιον απορίας πώς ακόμα δεν έχουν αρχίσει να προσφεύγουν οι Ελληνες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το έλλειμμα της χώρας στην θεραπεία των τοξικομανών», καταλήγει η κ. Μαλλιώρη.