p align=”center” style=”text-align: center; line-height: normal; margin: 0cm 0cm 0pt”>ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΚΤΥΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Ηράκλειο, Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014
Την Δευτέρα στο Πρωτοδικείο Ρεθύμνου δικάζεται ο πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου, Γιάννης Σαριδάκης με την κατηγορία της καταστροφής δημόσιας περιουσίας κατά την διάρκεια διαμαρτυρίας για την πλήρη απαξίωση του Νοσοκομείου Ρεθύμνου.
Αφορμή για την δίωξη αυτή αποτέλεσε έμμεσο υλικό (αφού ο συγκεκριμένος συνάδελφος δεν απεικονίζεται να προβαίνει σε παράνομες πράξεις) από τις κάμερες που τοποθετήθηκαν στις εισόδους του νοσοκομείου, και μάλιστα χωρίς την απαραίτητη άδεια από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Η πραγματική αιτία ωστόσο είναι η μόνιμη και σταθερή στάση του συγκεκριμένου συναδέλφου να καταγγέλλει την εφιαλτική υποβάθμιση των δομών υγείας του Νομού Ρεθύμνου αποκαλύπτοντας την αδιαφορία της Διοίκησης του Νοσοκομείου και αντιδρώντας στην πολιτική καταστροφής της Δημόσιας Υγείας που εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια το Υπουργείο Υγείας ακολουθώντας τις επιταγές των δανειστών της χώρας.
Η δίωξη λοιπόν αυτή, είναι μια πολιτική πράξη εκφοβισμού και φίμωσης που υιοθετεί η Διοίκηση του Νοσοκομείου Ρεθύμνου, η οποία επιλέγει να στραφεί εναντίον εργαζομένων και συνειδητοποιημένων πολιτών, που μάχονται και αποκαλύπτουν αυτήν την πραγματικότητα, αντί να διεκδικήσει μαζί τους, το δικαίωμα των κατοίκων του Ρεθύμνου για ποιοτική Δημόσια και Δωρεάν Υγεία.
Το Δίκτυο Αλληλεγγύης Νοσοκομειακών Γιατρών Ηρακλείου στέκεται δίπλα τόσο στον αγωνιζόμενο συνάδελφό μας Γιάννη Σαριδάκη, όσο και σε κάθε αγωνιζόμενο πολίτη που καθημερινά δίνει την μάχη του για την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας, ενάντια στην απάνθρωπη και σχεδόν γενοκτονική πολιτική, που επιβάλλει η Ελληνική κυβέρνηση για την εξυπηρέτηση ανήθικων και εκβιαστικών απαιτήσεων τοκογλυφικών συμφερόντων.
Η ανατροπή της ολοένα και περισσότερο ασφυκτικής πραγματικότητας που μας περιβάλλει, καθώς και η διάσωση των πιο στοιχειωδών κοινωνικών αγαθών μπορεί να έρθει μόνο μέσα από τέτοιους αγώνες και η σπουδή των επίσημων κρατικών αρχών για τέτοιου τύπου διώξεις αποκαλύπτει τον τρόμο που τους διακατέχει, αφού γνωρίζουν ότι η κοινωνία δεν μπορεί να ανεχτεί άλλα «μέτρα σωτηρίας», και ο αυταρχισμός και η καλλιέργεια του φόβου είναι το μόνο εργαλείο που τους έχει απομείνει για να τα επιβάλλουν.