Στέλεχος της Ν.Δ. στο πλευρό του δήμου για το νέο νοσοκομείο Πρέβεζας

Του Βασίλη ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Καίριο χτύπημα στους εκβιαστικούς ισχυρισμούς της κυβέρνησης και του υπουργείου Υγείας για τη δήθεν αναγκαιότητα τα νέα νοσοκομεία, όπως το νέο νοσοκομείο Πρέβεζας, να ανεγερθούν με τη μέθοδο της σύμπραξης δημοσίου – ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) αποτελεί η παραίτηση του αντιπροέδρου του Δ.Σ. του νοσοκομείου Πρέβεζας Γ. Καπώνη, ο οποίος είναι σημαντικό τοπικό στέλεχος της Ν.Δ. και έχει διατελέσει στο παρελθόν διοικητής του νοσοκομείου.

Σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε προ ολίγων ημερών σε τοπική εφημερίδα της Πρέβεζας, ο Γ. Καπώνης αναφέρει μεταξύ άλλων: “Εγώ, ως αντιπρόεδρος του Δ.Σ. (χωρίς ουδεμία διοικητική αρμοδιότητα) όσο και τα λοιπά μέλη και πιθανολογώ και οι τρεις διοικητές του νοσοκομείου δεν γνωρίζαμε τις ιδιαιτερότητες που περιελάμβαναν οι όροι εκτελέσεως του έργου μέσω ΣΔΙΤ και ούτε κανείς υπηρεσιακός παράγων του υπουργείου ή άλλος υπεύθυνος είχε την ευαισθησία ή την υπηρεσιακή υποχρέωση ενημέρωσής μας, ώστε να μπορούμε με υπευθυνότητα να διατυπώσουμε τις σκέψεις ή τις προτάσεις μας για ένα τόσης σημαντικής σημασίας θέμα, αλλά ούτε καν το επιστημονικό προσωπικό, τον Ιατρικό Σύλλογο, τον Σύλλογο Εργαζομένων ή άλλους τοπικούς φορείς, ώστε, έχοντας μία σαφή και ξεκάθαρη εικόνα όλων των προβλεπόμενων όρων της σύμβασης με τις ΣΔΙΤ, ανεμπόδιστα να διατυπώσουμε κοινές απόψεις για τι είδους νοσοκομείο θα ανεγερθεί, ποιες άλλες κλινικές ή τμήματα θα περιλαμβάνει, ώστε με την εμπειρία της τοπικής κοινωνίας και των εκπροσώπων της να έχουμε όντως μία νέα μονάδα που να καλύπτει επαρκώς τις υγειονομικές ανάγκες του νομού, αλλά και της ευρύτερης περιοχής (νομούς Αιτωλοκαρνανίας και Λευκάδος)”.

Ο Γ. Καπώνης συνεχίζει στο ίδιο μήκος κύματος: “Αξίζει να σημειωθεί ότι η συμβατική διάρκεια με τις ΣΔΙΤ προβλέπει χρόνο εκμετάλλευσης από τον ιδιωτικό φορέα των μη κλινικών υπηρεσιών που προανέφερα σε 25-30 χρόνια, με ορατό τον κίνδυνο οι παρεχόμενες από τον ανάδοχο υπηρεσίες να υπολείπονται από τα κριτήρια απόδοσης και ελέγχου, από την ανεπαρκή συντήρηση των υποδομών, από υπερβάσεις του κόστους κατασκευής, επισκευής και συντήρησης του κτιρίου και από άλλες ουσιώδεις κατηγορίες κινδύνων που παραλείπω να αναφέρω, που είναι βέβαιο ότι θα εξακόντιζαν τις λειτουργικές δαπάνες του νέου νοσοκομείου, αφού ο ανάδοχος, ως ιδιώτης, τα οικονομικά του συμφέροντα θα προάσπιζε σε βάρος της εθνικής οικονομίας, που θα είχε ως αποτέλεσμα τη σταδιακή υποβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών Υγείας”.

Και καταλήγει ο παραιτηθέντας αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του νοσοκομείου Πρέβεζας: “Το κόστος για την ανέγερση νέου νοσοκομείου στο δημοτικό διαμέρισμα του Μύτικα δεν είναι απαγορευτικό. Τα 30 – 35 εκατομμύρια που πιθανώς να απαιτηθούν θα πρέπει να τα διεκδικήσουμε να ενταχθούν στον δημόσιο προϋπολογισμό, με ορίζοντα τριετίας, ή το έργο να ενταχθεί στο ΔΆ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης που τώρα καταρτίζεται, αλλά άμεσα και συντονισμένα. Όταν διασφαλιστεί η ένταξη του έργου στις δύο παραπάνω περιπτώσεις ο δήμος και η ολομέλεια του δημοτικού συμβουλίου να προχωρήσει χωρίς άλλη χρονοτριβή στην παραχώρηση της εκτάσεως των 50,00 στρ. στο Δ.Δ. Μύτικα. (…) Σε περίπτωση που δεν ικανοποιηθούν οι προϋποθέσεις της 1ης παραγράφου και ως εναλλακτική και κατά πολύ οικονομικότερη λύση, προτείνω να αγοραστεί ή απαλλοτριωθεί η έκταση 5 – 6 στρ. ιδιώτου που εφάπτεται του αύλειου χώρου του νοσοκομείου, ώστε να επεκταθεί η νέα πτέρυγα για τις κλίνες που απαιτούνται και να ανεγερθούν νέοι χώροι βοηθητικοί και με επάρκεια parking”.