ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΟ 3,5%, ΕΝΩ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΔΙΕΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑ
Του Γ. ΑΓΓΕΛΗ
Στη σκιά της αναταραχής που έχει προκαλέσει με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, η κυβέρνηση επιχειρεί να δρομολογήσει μια νέα «προκρούστεια» συμφωνία για την εισοδηματική πολιτική.
Με τον πληθωρισμό να τρέχει ήδη με 4,4% (έχει προοπτική να ξεπεράσει το 5% μέσα στο έτος) και τη φορολογική αρπάγη να σφίγγει από κάθε πλευρά, το υπ. Οικονομίας έχει ετοιμάσει για τις αρχές Απριλίου ένα πλαίσιο εισοδηματικής πολιτικής, που τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα «εξαερώνει» σημαντικό κομμάτι του πραγματικού εισοδήματος των εργαζομένων.
Τι ετοιμάζουν
Από τα στοιχεία, με τα οποία έχουν δρομολογηθεί οι αποφάσεις του υπ. Οικονομίας, προβλέπεται ότι:
*Στον δημόσιο τομέα η τελική φάση των διαπραγματεύσεων έχει καταλήξει σε δύο σενάρια.
Το πρώτο προβλέπει αυξήσεις που δεν θα ξεπερνούν το 3,5%, δηλαδή κάτω από τα όρια του τρέχοντος πληθωρισμού, που είναι 4,4%. Οι αυξήσεις αυτές απορρίπτονται από την ΑΔΕΔΥ, καθώς οδηγούν σε πραγματικές απώλειες μεγαλύτερες από μία μονάδα του πληθωρισμού (1% – 1,5%) και αυτό γιατί υπολογίζονται στον βασικό μισθό και όχι στο σύνολο των αποδοχών των υπαλλήλων, που όπως είναι γνωστό στηρίζονται στα επιδόματα.
Το δεύτερο σενάριο για το οποίο έχουν δημιουργηθεί κάποια περιθώρια αποδοχής και από την ΑΔΕΔΥ, προβλέπει αύξηση του βασικού μισθού έως και 3,2%, με την προϋπόθεση ότι θα αρχίσει αμέσως (αλλά σε δόσεις) η ενσωμάτωση στον βασικό μισθό του επιδόματος των 176 ευρώ ή του επιδόματος κινήτρου απόδοσης.
Σε κάθε περίπτωση το κόστος των αυξήσεων υπερβαίνει τις δαπάνες που είχαν προβλεφθεί στον προϋπολογισμό για μισθούς και συντάξεις, αφού τα σχετικά ποσά είχαν υπολογισθεί με την προϋπόθεση ότι ο πληθωρισμός φέτος θα ήταν 2,8% και κατά συνέπεια οι αυξήσεις δεν θα ξεπερνούσαν το 3%.
*Στον ιδιωτικό τομέα το σενάριο προβλέπει διετή συμφωνία με ονομαστική συνολική αύξηση μεταξύ 11% και 12%, η οποία σε ετήσια βάση θα αποδίδει ονομαστικές αυξήσεις μεταξύ 4,5% και 5%.
Στην κατεύθυνση αυτή κινείται ο ΣΕΒ (και οι κρατικού ενδιαφέροντος εταιρείες, οι οποίες συνήθως ακολουθούν την εισοδηματική πολιτική του Δημοσίου) με την ανεπίσημη συμφωνία μερίδας της ΓΣΕΕ.
Οι αυξήσεις θα δοθούν σε δύο δόσεις κάθε χρόνο. Εφόσον ολοκληρωθεί η συμφωνία το 2008 θα ξεκινήσει με αύξηση κοντά στο 4% και δεύτερη δόση αυξήσεων με 1,5% τον Ιούλιο. Ο δεύτερος χρόνος θα ξεκινήσει αντίστοιχα με αύξηση 4% και δεύτερη δόση θα δοθεί τον Ιούλιο 1,5%.
Με τη συμφωνία αυτή διαφωνούν οι ενώσεις των μικρομεσαίων επαγγελματιών, οι οποίοι διαμαρτύρονται ότι δεν αντέχουν τις αυξήσεις αυτές λόγω της επιταχυνόμενης πτώσης της οικονομικής δραστηριότητας τους τελευταίους μήνες.
Πληροφορίες της «Οικονομίας» αναφέρουν ότι το υπ. Οικονομίας για να διατηρήσει το ύψος των συνολικών δαπανών για μισθούς και συντάξεις στα προβλεπόμενα από τον προϋπολογισμό του Δημοσίου (και των ΔΕΚΟ) επίπεδα, σχεδιάζει να περιορίσει δραματικά τις προσλήψεις το 2008 ώστε να εξοικονομήσει δαπάνες.
Λόγω κρίσης
Με άλλα λόγια, θα πληρώσει τις μεγαλύτερες λόγω πληθωρισμού αυξήσεις, κόβοντας ή μεταθέτοντας για τον επόμενο χρόνο μεγάλο μέρος των προσλήψεων. Συνολικά η αύξηση δαπανών για μισθούς – συντάξεις και νέες προσλήψεις είναι 8,5% σε σχέση με το 2007.
Στελέχη του υπ. Οικονομίας υποστηρίζουν ότι με τις «περικοπές» αυτές το ελληνικό Δημόσιο θα αντέξει τις πιέσεις που θα δημιουργηθούν από την επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας λόγω της διεθνούς κρίσης και του περιορισμού των εισπράξεων φόρων που αυτή θα προκαλέσει.
Ολα αυτά όμως με την προϋπόθεση ότι η πτώση της οικονομικής δραστηριότητας δεν θα πέσει κάτω από το 3,5%, κάτι που μεγάλη μερίδα αναλυτών ελληνικών τραπεζών θεωρούν πλέον υπεραισιόδοξο σενάριο…