THΣ ΕΛΕΝΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
«Μαύρη τρύπα» εκατομμυρίων ευρώ έχει δημιουργήσει στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας ο νόμος περί «Μεταρρύθμισης της Φαρμακευτικής Περίθαλψης» (3457/2006). Τη στιγμή που το υπουργείο Υγείας αναζητά τρόπους για να αυξήσει τα κονδύλια που διατίθενται για την Υγεία, τα νοσοκομεία εδώ και ενάμιση χρόνο στερούνται έσοδα ύψους 18 εκατομμυρίων ευρώ και ταυτόχρονα επιβαρύνονται με άλλα 9 εκατομμύρια ευρώ!
Πώς γίνεται αυτό; Τα δημόσια νοσοκομεία χορηγούν φάρμακα σε νοσηλευόμενους και εξωτερικούς ασθενείς απόρους χωρίς καμία χρέωση. Ωστόσο, χρεώνουν κάποιες συγκεκριμένες κατηγορίες φαρμάκων υψηλού κόστους τόσο στους νοσηλευόμενος όσο και σε εξωτερικούς ασθενείς ασφαλισμένους όλων των Ταμείων. Τα φάρμακα αυτά είναι πανάκριβα, αντιπροσωπεύουν περίπου το 20% της συνολικής νοσοκομειακής κίνησης και διατίθενται μόνο από τα φαρμακεία των νοσοκομείων.
Μία διευκρίνιση…
Μέχρι τον Μάιο του 2006 το σύστημα προμήθειας και χρέωσης προέβλεπε η μεν προμήθεια να γίνεται σε νοσοκομειακή τιμή, η δε χρέωση να γίνεται σε χονδρική συν 5%. Η διαφορά νοσοκομειακής από χονδρική είναι 13%. Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι τα νοσοκομεία πληρώνουν 9% ΦΠΑ κατά την αγορά, αλλά απαγορεύεται από τη φορολογική νομοθεσία να χρεώνουν ΦΠΑ.
Επομένως, η βασική ωφέλεια από την μέχρι τότε ισχύουσα διάταξη ήταν ένα 9% (13% + 5% = 18% – 9% ΦΠΑ= 9% καθαρό κέρδος) για τα δημόσια νοσοκομεία, ποσό που δεν ανταποκρίνεται ούτε στο κόστος του χρήματος «δανεισμού» των νοσοκομείων προς τα ασφαλιστικά ταμεία πελάτες τους, που ως γνωστό κάνουν από εννέα μήνες έως και τρία χρόνια να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους προς τα νοσοκομεία και στη συνέχεια τα νοσοκομεία προς τους προμηθευτές, με αποτέλεσμα τις γνωστές ανά τριετία περιοδικές και καθιερωμένες πλέον ρυθμίσεις περί χρεών νοσοκομείων.
Του διέφυγε!
Με τον νέο νόμο 3457/2006 Κακλαμάνη – Αβραμόπουλου καθιερώνεται νέος τρόπος χρέωσης αυτών των ακριβών φαρμάκων: Οχι πλέον η χονδρική, αλλά η νοσοκομειακή τιμή συν 5%. Δηλαδή η τιμή κτήσης συν 5%. Ξέχασε ο νομοθέτης ότι τα νοσοκομεία πληρώνουν ΦΠΑ, αλλά δεν χρεώνουν ΦΠΑ. Δηλαδή πληρώνουν νοσοκομειακή τιμή συν 9% ΦΠΑ και χρεώνουν νοσοκομειακή τιμή συν 5%. Αυτό σημαίνει ότι «μπαίνουν μέσα» συστηματικά και μόνιμα 4% (5% – 9% ΦΠΑ). Αυτό το δυσμενές οικονομικό αποτέλεσμα για τα δημόσια νοσοκομεία μεταφράζεται σε χρηματικούς όρους ως εξής: Για συνολική ετήσια κίνηση φαρμάκων ενός δισεκατομμυρίου ευρώ σε νοσοκομειακές τιμές για το 2006, τα φάρμακα υψηλού κόστους ανέρχονται σε 200 εκατ. ευρώ.
Η απώλεια εσόδων ανέρχεται σε 18 εκατ. ευρώ (χρήματα που κέρδιζαν με το παλιό σύστημα υπολογισμού) και το απόλυτο αρνητικό αποτέλεσμα για τα νοσοκομεία σε 9 εκατομμύρια ευρώ (από το 4% που δεν καλύπτεται) σε ετήσια βάση με μόνιμη αυξητική τάση.
Το… παρασκήνιο και τα ερωτήματα
Ουδείς γνωρίζει ποιες είναι αυτές οι «νόμιμες επιβαρύνσεις», διότι άλλες, πλην ΦΠΑ, δεν υπάρχουν
Ο νόμος περί «Μεταρρύθμισης της Φαρμακευτικής Περίθαλψης» 3457/2006 συντάχθηκε από τον κ. Κακλαμάνη και ψηφίστηκε από τον κ. Αβραμόπουλο. Οι περισσότερες διατάξεις παραμένουν ακόμη και σήμερα ανενεργές και λόγω βασικών διαφωνιών (την περίοδο εκείνη, στελέχη του χώρου έλεγαν ότι υπήρξε παρέμβαση Καραμανλή για να καμφθούν οι αντιρρήσεις Αβραμόπουλου και να προχωρήσει στην υπογραφή του νομοσχεδίου), αλλά και λόγω άγνοιας ερμηνείας και εφαρμογής διατάξεων.
Οι μόνες διατάξεις που εφαρμόστηκαν πλήρως είναι εκείνες «περί φαρμακείων» (στην ουσία κλείσιμο του επαγγέλματος του φαρμακοποιού). Σύμφωνα, μάλιστα, με στελέχη του χώρου, οι διατάξεις αυτές «περπάτησαν», καθώς αποτελούσαν πολιτική δέσμευση του Νικήτα Κακλαμάνη προς τον πρόεδρο του ΕΟΦ και συγχρόνως πρόεδρο του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου Δ. Βαγιωνά.
Σύμφωνα, πάντως, με εκπροσώπους συνδικαλιστικών φορέων, από τη διατήρηση της ασάφειας στον νόμο προκύπτει ότι «βασική πολιτική επιδίωξη είναι η επιδείνωση των οικονομικών των δημόσιων νοσοκομείων μέσω της αποστέρησης πόρων από τη διάθεση φαρμάκων σε νοσηλευόμενους και εξωτερικούς ασθενείς».
Παραλογισμός
Ωστόσο, ο παραλογισμός των νέων διατάξεων δεν σταματάει εδώ. Υπάρχει μια ακόμη παράγραφος που τινάζει στον αέρα όλο το σύστημα χρεώσεων. Στην παράγραφο που αναφέρεται στη «χρέωση νοσοκομειακή τιμή συν 5%» προστίθεται και η φράση «επιπλέον των νόμιμων επιβαρύνσεων». Ουδείς γνωρίζει μέχρι σήμερα ποιες είναι αυτές οι «νόμιμες επιβαρύνσεις», διότι άλλες επιβαρύνσεις πλην ΦΠΑ δεν υπάρχουν. Όμως, ο νόμος 2859/2000 περί Κύρωσης Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, στο άρθρο 22, απαλλάσσει από τη χρέωση ΦΠΑ όλες τις νοσοκομειακές πράξεις και υλικά.
Το αποτέλεσμα αυτής της ασάφειας είναι άλλα νοσοκομεία να χρεώνουν νοσοκομειακή συν 5% και ΦΠΑ, άλλα να χρεώνουν μόνο νοσοκομειακή συν 5% και άλλα να αναμένουν την απάντηση στο ερώτημα «τι σημαίνει νόμιμες επιβαρύνσεις» και να συνεχίζουν να χρεώνουν με το παλιό σύστημα, δηλαδή χονδρική συν 5%.
Τα Ταμεία από την άλλη μεριά (σύμφωνα και με τα σχετικά έγγραφα που αποστέλλουν προς τα νοσοκομεία) έχουν αρχίσει περικοπές σε όσους χρεώνουν χονδρική συν 5%, ενώ φαίνονται διατεθειμένα να πληρώσουν τον ΦΠΑ επί της νοσοκομειακής τιμής, κάτι που απαγορεύεται.
ΚΑΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σιγή ιχθύος από το υπουργείο
Το θέμα έχει τεθεί στο υπουργείο Υγείας, το οποίο επί ενάμιση χρόνο δέχεται ερωτήματα από τα νοσοκομεία, από τις εταιρείες υποστήριξης μηχανογραφικών συστημάτων, την ΠΕΦΝΙ -που προσέφυγε 4 φορές στο υπουργείο για το θέμα- αλλά και από τα Ταμεία, που δεν μπορούν να κάνουν εκκαθάριση των λογαριασμών νοσηλίων. Ωστόσο, έως σήμερα, δεν έχει δοθεί απάντηση.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τη γ.γ. της ΠΕΦΝΙ κ. Ειρ. Τσικαλάκη, «πολλά νοσοκομεία μπροστά στο φάσμα της απώλειας εσόδων, έκαναν αυθαίρετη ερμηνεία των νόμιμων επιβαρύνσεων και άρχισαν να χρεώνουν ΦΠΑ στα φάρμακα.
Τα Ταμεία δεν γνωρίζουν τι πρέπει να πληρώνουν και τι όχι». Το… αλαλούμ στα φαρμακεία των νοσοκομείων -ανέφερε η κ. Τσικαλάκη- εντείνεται και από την κατάργηση της θεώρησης που προβλέπεται στο άρθρο 6, του ν. 3457/06, καθώς ουδείς γνωρίζει εάν η ρύθμιση αυτή έχει εφαρμογή και στις συνταγές των προνοιακών βιβλιαρίων που συνταγογραφούνται και εκτελούνται στα νοσοκομεία.
Επίσης, τόνισε ότι «σύμφωνα με την παρ. 8 του άρθρου 4 του ίδιου νόμου, απαγορεύεται, με ευθύνη του θεράποντος ιατρού, η συνταγογράφηση εκτός συγκεκριμένων ενδείξεων και δοσολογίας. Στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν τέτοιες συνταγές οι φαρμακοποιοί θα εκτελούν αυτές τις συνταγές (με ευθύνη του θεράποντος ιατρού); Και εάν ναι, ποιος είναι ο υπόλογος στην περίπτωση που περικόπτεται η δαπάνη από τα Ταμεία;».