Η κ. Μίνα Γκάγκα, διευθύντρια Πνευμονολόγος στο ”ΣΩΤΗΡΙΑ” και αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας ασφαλώς και ξέρει τι συμβαίνει στα Νοσοκομεία.
Όταν υπάρχει ”υπερπροσφορά” διασωληνωμένων σε σχέση με τα οριακά κρεβάτια των ΜΕΘ, η νοσηλεία στις ΜΕΘ γίνεται με κριτήριο την χρονική προτεραιότητα διασωλήνωσης και φυσικά το είδος της βλάβης υγείας που οδήγησε στην διασωλήνωση.
Στην Ελλάδα, αλλά νομίζω και πουθενά στον κόσμο, δεν υπάρχει προτυποποιημένος ”οδηγός” διασωλήνωσης των ασθενών.
Επαφίεται στην κρίση του γιατρού που αξιολογεί τα δεδομένα, πότε θα ζητήσει να διασωληνωθεί ο ασθενής του.
Η νοσηλεία είναι άλλο πράγμα και έχει να κάνει με τις διαθέσιμες κλίνες. Ωστόσο, συχνά στα νοσοκομεία διαμορφώνονται σε κοινούς θαλάμους συνθήκες νοσηλείας διασωληνωμένων ασθενών όταν η ΜΕΘ του ίδιου Νοσοκομείου είναι πλήρης και το ΕΚΑΒ δεν διαπιστώνει την ύπαρξη κενής κλίνης σε άλλο Νοσοκομείο.
Η νοσηλεία σε θάλαμο, όσο κι αν πληρούνται οι όροι διασφάλισης της μηχανικής αναπνοής και της συνεχούς διατήρησης της καταστολής, ΔΕΝ αποτελεί νοσηλεία σε ΜΕΘ και διαπιστώνω πώς συχνά ”εξορκίζεται” αυτή η πρακτική των γιατρών.
Ερωτώ όμως: Τι να κάνει ο γιατρός; Να αφήσει τον ασθενή να πεθάνει, επειδή δεν υπάρχει κενή κλίνη σε ΜΕΘ; Ασφαλώς όχι!
Ο ασθενής δεν αφήνεται στην τύχη του, αλλά διασωληνώνεται υπό καταστολή και συνδέεται με τον αναπνευστήρα, προκειμένου να διαφυλαχθεί ο αεραγωγός αλλά και να συνεχίσει να λαμβάνει την φαρμακευτική του θεραπεία, εν λειτουργία, δηλαδή ωσαν να ήταν ξύπνιος στον θάλαμο. Διότι σε βαρειά αναπνευστική ανεπάρκεια όπου απειλείται η ζωή του ασθενή εκείνο που προέχει είναι να του διασφαλίσουμε την επαρκή οξυγόνωση και τον κατάλληλο αερισμό μέσω της Μηχανικής Αναπνοής και έπειτα να αρχίσουμε να ψάχνουμε -μαζί με το ΕΚΑΒ- κενή κλίνη σε άλλη ΜΕΘ, ώστε να μεταφερθεί με ασφάλεια και να συνεχίσει την νοσηλεία του ώσπου να καταφέρει να επιβιώσει και να επανέλθει στην αυτόματη αναπνοή, χωρίς προβλήματα.
Οι ασθενείς, ιδίως στα επαρχιακά νοσοκομεία, χρόνια τώρα παραμένουν διασωληνωμένοι σε κοινούς θαλάμους ώσπου να βρεθεί κενή κλίνη ΜΕΘ!
Γιατί μας παραξενεύει που αυτό ομολογείται τώρα; Μήπως επειδή τόσα χρόνια ΟΥΔΕΙΣ νοιάστηκε, πέρα από τους ίδιους τους γιατρούς, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία, με τις οριακές κλίνες ΜΕΘ που διαθέτουν, αλλά και με το ελάχιστο προσωπικό που έχουν προσλάβει και δεν δίνεται η δυνατότητα ανάπτυξης περισσότερων κλινών ΜΕΘ;
Σίγουρα, τώρα με την πανδημία δεν ανακαλύψαμε την…Αμερική, αλλά απλώς αναδείχθηκαν με τραγικό τρόπο οι πραγματικές ανάγκες νοσηλείας των βαρέως πασχόντων, αλλά και οι τραγικές ελλείψεις των Νοσοκομείων σε Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό που δεν επιτρέπει να αναπτυχθούν όσες κλίνες ΜΕΘ είναι κάθε φορά αναγκαίες.
Κλείνοντας θυμίζω πώς αρκετά Νοσοκομεία δεν διαθέτουν χώρους για ανάπτυξη κλινών ΜΕΘ ή κι αν διαθέτουν χώρους, δεν διαθέτουν υλικοτεχνική υποδομή, ή κι αν διαθέτουν υλικοτεχνική υποδομή, δεν διαθέτουν ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό που είναι αναγκαίο για την λειτουργία μιάς ΜΕΘ! Κι αν κάποια φορά αποκτήσουν ιατρικό προσωπικό, οι γιατροί που προσλαμβάνονται διατίθενται στις κλινικές με βάση την ειδικότητά τους. Συνεπώς, η ΜΕΘ καταντάει να είναι η τελευταία επιλογή σε κάθε μικρό Νοσοκομείο, επειδή γνωρίζει -κι όλοι γνωρίζουν- πως αν κάποιος ασθενής ”στραβώσει” και διασωληνωθεί, θα μεταφερθεί σε άλλο Νοσοκομείο που διαθέτει ΜΕΘ.
Και κάτι τελευταίο: Στα δημόσια νοσοκομεία, ουδέποτε αφέθηκε ασθενής χωρίς διασωλήνωση, αν υπήρξε ανάγκη να διασωληνωθεί! Ανεξάρτητα πού θα συνέχιζε την νοσηλεία του ώσπου να βρεθεί το αναγκαίο κρεβάτι…διότι προέχει η διαφύλαξη του αεραγωγού και η διατήρηση των ζωτικών του λειτουργιών, με στοχο την αναστρεψιμότητα της βλάβης που τον οδηγεί στην βαρειά αναπνευστική δυσχέρεια που θέτει σε κίνδυνο την ίδια την ζωή του.
Αυτή είναι η Ελληνική πραγματικότητα κι αυτή την πραγματικότητα δεν μπορούμε εσαεί να την κρύβουμε!
*Ο ΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ είναι Πνευμονολόγος, Διευθυντής ΕΣΥ στην ΜΕΘ του Γ. Ν. Πατρών”Άγιος Ανδρέας”