Θεματοφύλακας

Τρείς φορές επανέλαβε ο κ. Κικίλιας κατά τη χτεσινή του συνέντευξη στον ΑΝΤ1 ότι είναι «θεματοφύλακας» της δημόσιας υγείας. Φαίνεται του αρέσει το δεύτερο συνθετικό, εκείνο το –φύλακας, το οποίο συνδυάζεται τόσο γλυκά με το αστυφύλακας, χωροφύλακας και το -ξεχασμένο πια- αγροφύλακας. Την ίδια γλυκιά συμπάθεια για το δεύτερο συνθετικό τρέφει βεβαίως και ο ομοϊδεάτης του κ. Κικίλια, ο οποίος κάλεσε τα ΜΑΤ να περιφρουρήσουν την «Ημερίδα διαλόγου» που διοργάνωνε στο Ζάππειο και είχε αντικείμενο ακριβώς ίδιο μ΄ αυτό που συζητούσε ο κ. Κικίλιας με το δημοσιογράφο του ΑΝΤ1, δηλαδή τις συμπράξεις Δημόσιου-Ιδιωτικού τομέα.

Το δεύτερο σημείο άξιο προσοχής είναι η πανομοιότυπη φρασεολογία που χρησιμοποιούν οι θεματοφύλακες για να δηλώσουν πως αυτοί δεν είναι θιασώτες του κράτους. Ισχυρίζονται λοιπόν πως είναι θιασώτες των δημόσιων και όχι των κρατικών αγαθών, φτάνοντας πολλές φορές να ονομάζουν ως δημόσια ακόμη και αγαθά που παρέχει ο ιδιωτικός τομέας.

Και διερωτόμαστε: αν είναι όντως θιασώτες του Δημόσιου, τότε γιατί θέλουν να μετατρέψουν τα Νοσοκομεία από Δημοσίου Δικαίου σε Ιδιωτικού Δικαίου;

Εντέλει, φαίνεται πως δεν βρίσκεται μακριά από τη συλλογιστική Κικίλια η απόπειρα να υποβαθμίσει τα δημόσια νοσοκομεία και να αγοράζει ο ΕΟΠΥΥ υπηρεσίες από τον ιδιωτικό τομέα, για τις οποίες οι πολίτες δεν θα πληρώνουν. Στόχος: λίγες  δωρεάν υπηρεσίες στα υποβαθμισμένα νοσοκομεία για όλους από τον ΕΟΠΥΥ και πολλές υπηρεσίες για τους λίγους μέσω ιδιωτικών ασφαλιστικών και, ίσως, αυξημένων εισφορών ΕΟΠΥΥ.

Άλλωστε οι κοινωνικές ανισότητες είναι κανονικότητα..