Θεωρητικά, το κράτος προτείνει στους ιδιώτες συμπράξεις εκεί που τις έχει περισσότερο ανάγκη, βάσει δηλαδή των κενών και των προβλημάτων στο δημόσιο σύστημα υγείας. Για την ώρα, όμως, την πρωτοβουλία για το ποιες θα είναι οι συμπράξεις και πώς θα γίνουν δεν την παίρνει το Δημόσιο αλλά οι ίδιοι οι ιδιώτες, ανάλογα με τις δικές τους ανάγκες.
Ετσι, στην περίπτωση του «Ελενα», αντί το υπουργείο να ανοίξει τον κλειστό όροφο, επικροτεί τη συμφωνία Ερυθρού Σταυρού – Marfin για δημιουργία ιδιωτικού μαιευτηρίου στο οικόπεδο όπου βρίσκεται το Ασκληπιείο Βούλας (βλ. «Κ.Ε.», 19 Νοεμβρίου).
* Λέει ο Παναγιώτης Κοντολέων της ΕΙΝΑΠ: «Υποτίθεται ότι οι ιδιώτες θα συνέπρατταν στην ανάπτυξη του δημόσιου συστήματος, αλλά όπως εφαρμόζονται μέχρι στιγμής οι ΣΔΙΤ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: Το κράτος βοηθάει να αναπτυχθεί ο ιδιωτικός τομέας!».
Αντιστρόφως ανάλογη είναι η περίπτωση των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Ο νόμος του 2005 επιτρέπει τη συνεργασία δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικές μονάδες εντατικής θεραπείας μόνον εφόσον δεν υπάρχουν διαθέσιμες κλίνες στο ΕΣΥ. Εδώ το πρόβλημα είναι ότι το κράτος συμπράττει με τους ιδιώτες εκεί που δεν τους έχει ανάγκη!
* Ο Γιώργος Αλογοσκούφης δήλωσε πρόσφατα ότι το παράδειγμα του «Ερρίκος Ντυνάν» που νοικιάζει κλίνες Μονάδας Εντατικής Θεραπείας στο Δημόσιο «αποτελεί «πρότυπο σύμπραξης του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα».
Η πραγματικότητα είναι διαφορετική: Καθηγητές εντατικολόγοι επιμένουν ότι το Δημόσιο νοικιάζει (και μάλιστα έναντι ακριβού αντιτίμου) κλίνες από τους ιδιώτες, τη στιγμή που σχεδόν 150 κρεβάτια ΜΕΘ σε δημόσια νοσοκομεία, που είναι πλήρως εξοπλισμένα, παραμένουν κλειστά!
* Το αποτέλεσμα της σύμπραξης είναι αμφιλεγόμενο και από την πλευρά του ασθενούς. Βάσει συμφωνίας με το Δημόσιο, ιδιωτικό μαιευτήριο παραχωρούσε κλίνες νεογνών στο ΕΣΥ. Σύμφωνα με το επίσημο πόρισμα του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για το 2005, «με δεκατρείς εκθέσεις επιθεωρητών του ΣΕΥΥΠ στο ιδιωτικό μαιευτήριο “ΙΑΣΩ” διαπιστώθηκε ότι σε ισάριθμες περιπτώσεις εκτάκτου εισαγωγής στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών του Μαιευτηρίου ασφαλισμένων του Δημοσίου, το τελικό ποσό που κατέβαλαν οι ασφαλισμένοι υπερέβαινε κατά πολύ το προβλεπόμενο τιμολόγιο το οποίο θα έπρεπε να εφαρμοστεί υποχρεωτικά και από το “ΙΑΣΩ”».
Δηλαδή, το ιδιωτικό θεραπευτήριο εισέπραττε παρανόμως υπερβολικά νοσήλια από τους αρρώστους!
Μ.Π. – Ν.Λ