Πρόκειται για συνηθισμένο τέχνασμα στην πολιτική: δικά σου λάθη, λαθροχειρίες ή και παρανομίες ισχυρίζεσαι πως συμβαίνουν σε όλον τον πλανήτη. Έτσι διαχέεις στο σύμπαν τις ευθύνες και απαλλάσσεις τον εαυτό σου από πολιτικές, ακόμη και από ποινικές ευθύνες.
Έξοχο παράδειγμα η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη στις υποκλοπές, όταν στο ξέσπασμα του σκανδάλου ισχυρίζονταν πως παρακολουθήσεις συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο, συνεπώς επρόκειτο για μία κανονικότητα.
Εξίσου γλαφυρό παράδειγμα η ομιλία του Σωτήρη Τσιόδρα, ο οποίος σε πρόσφατη Ημερίδα με διοργανωτή τον δρ Πατούλη, δήλωσε πως η ανθρωπότητα έκανε τραγικά λάθη στη διαχείριση της πανδημίας, κάνοντας την ιεραποστολική έκκληση να μάθουμε από τα λάθη μας.
Παρέλειψε να εξηγήσει ο «πες κι εσύ Σωτήρη» για ποιο λόγο η χώρα μας βρέθηκε στις πρώτες θέσεις σε θανάτους από covid και πώς εξηγεί την ολική θνητότητα στις ΜΕΘ της περιφέρειας, αντιλαμβανόμενος πως αν έκανε κάτι τέτοιο θα χαλούσε το δικό του αφήγημα και κυρίως το αφήγημα της κυβέρνησης.
Εντέλει ο κ. Τσιόδρας απέδειξε σε σωρεία περιστατικών πως λειτουργεί ως κυβερνητικός βραχίονας, με κομψότερο προφανώς τρόπο από εκείνον του Γκίγκα Μαγιορκίνη, εξίσου όμως εξυπηρετικού για τον εντολέα του.