Εγκαλούν τη διοίκηση για πλήρη αποτυχία και για κομματική εύνοια που την συντηρεί…
Μπαίνοντας στον τέταρτο χρόνο μιας αδυσώπητης κρίσης που έχει ρημάξει την ελληνική κοινωνία, θα άξιζε τον κόπο μια συνοπτική αποτίμηση της κατάστασης στο χώρο της δημόσιας υγείας στην περιοχή μας, όπως διαμορφώνεται σήμερα, ώστε τόσο οι φορείς όσο και οι πολίτες να έχουν μια αντικειμενική, βασισμένη σε πραγματικά δεδομένα εικόνα.
Οι κομπορρημοσύνες μιας σαφώς κατώτερης των περιστάσεων, αποτυχημένης (όπως θα καταδειχθεί παρακάτω) Διοίκησης, περί -ούτε λίγο ούτε πολύ- αναβάθμισης και βελτίωσης των υπηρεσιών του ΕΣΥ επί των ημερών της, συντηρούν μια virtual reality, η οποία πόρρω απέχει από την πραγματικότητα και σίγουρα δεν συνάδει με την ευαισθησία και την κρισιμότητα του αντικειμένου, της διαχείρισης του ύψιστου αγαθού της υγείας.
Δεν θα επιμείνουμε σε θέματα που αφορούν το σύνολο των νοσοκομείων της χώρας, για τα οποία βοά καθημερινά ο Τύπος. Ελλείψεις υλικών (ορθοπεδικά, χειρουργικά, αντιδραστήρια, ακτινολογικά films, καθετήρες, συλλέκτες και πάει λέγοντας, μέχρι σεντόνια και γάζες). Συγχωνεύσεις ή/και κατάργηση Τμημάτων νοσοκομείων (προβλέπεται μείωση νοσηλευτικών κλινών κατά 11.000 και συγχώνευση- κλείσιμο 660 Τμημάτων και Κλινικών), συχνά κρίσιμων και μάλιστα σε περιοχές με ιδιαιτερότητες (Ρόδος, Μυτιλήνη κα). Ουσιαστική κατάρρευση του συστήματος εφημέρευσης (πυρήνα του ΕΣΥ) με δραματικές μειώσεις των κονδυλίων (μείωση 35% για το 2013 σε σχέση με το -ήδη πετσοκομμένο- 2012), του αριθμού των εφημερευόντων και αυθαίρετες αλλαγές της μορφής των εφημεριών που αφήνουν συχνά Κλινικές που νοσηλεύουν βαρύτατα αρρώστους να καλύπτονται από έναν γιατρό σε εφημερία ετοιμότητας (on call). Καθημερινά σοβαρά προβλήματα στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και ηλεκτρονικής έκδοσης παραπεμπτικών, τα οποία όταν λειτουργούν έχουν διπλασιάσει ή τριπλασιάσει τον χρόνο διεκπεραίωσης των ασθενών. Συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία με αποτέλεσμα τη χορήγηση αμφίβολης συχνά ποιότητας γενοσήμων φαρμάκων εκ μέρους επαγγελματιών (φαρμακοποιών) οι οποίοι εκ του νόμου, πουθενά στον κόσμο, δεν είναι επιφορτισμένοι με την ευθύνη παρακολούθησης (και λογοδοσίας) των ασθενών. Συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά συμμετοχής των πολιτών στις δαπάνες αγοράς των φαρμάκων (ακόμη και σε περιπτώσεις χρονίων, σοβαρών παθήσεων), διενέργειας εξετάσεων ή προμήθειας βοηθημάτων. Πληρωμή για κάθε εξέταση στα εξωτερικά ιατρεία ακόμη και αυτού του μικρού ποσού των 5€ από έναν συνεχώς διογκούμενο πληθυσμό συμπολιτών μας που δεν έχουν να φάνε. Δυσλειτουργικότατο και κοστοβόρο σύστημα τηλεφωνικών ραντεβού 1535. Διορισμοί γιατρών και νοσηλευτών την τελευταία τριετία, όχι σε αναλογία 1:5 που υποτίθεται ότι έχει επιβάλλει η τρόικα στο δημόσιο, αλλά 1:500 ή 5000 (πρακτικά: 0). Κατακρεούργηση των μισθών των γιατρών σε επίπεδα part time ανειδίκευτου εργάτη, πολλοί από τους οποίους αδυνατούν να εκπληρώσουν πλέον και τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους προς την εφορία και τις τράπεζες.»
ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ…
Και συνεχίζει η ανακοίνωση των γιατρών: «Τι το ιδιαίτερο συμβαίνει όμως τοπικά; Μπορεί ο καινούργιος οργανισμός να διατηρεί προς το παρόν στα χαρτιά τη μορφή του νοσοκομείου ως είχε, αλλά ποια είναι η πραγματικότητα on the ground; Έχουμε και λέμε λοιπόν. Απώλεια (χωρίς προβλεπόμενη αντικατάσταση) δύο ειδικών καρδιολόγων, ενός με απόσπαση στις Σέρρες και ενός με παραίτηση για να ξενιτευτεί στη Νορβηγία (με 6πλάσιο μισθό!!!), φέρνει για μια ακόμη φορά ένα από τα βασικότερα τμήματα του νοσοκομείου, όχι στα όριά του, αλλά πολύ πέρα απ’ αυτά. Πρακτικά μένει με μια μόνιμη ειδική γιατρό και μια επικουρική με σύμβαση ενός έτους. Η διευθύντρια έχει ζητήσει ήδη το κλείσιμο της κλινικής καθώς είναι ανθρωπίνως αδύνατον να λειτουργήσει υπ’ αυτές τις συνθήκες. Παραίτηση δύο ειδικευομένων της Παθολογικής Κλινικής (είχε προηγηθεί κι άλλη), σε συνδυασμό με την πρόσφατη συνταξιοδότηση της διευθύντριας (υπενθυμίζεται πως η διεύθυνση της κλινικής έχει ανατεθεί σε γιατρό άλλης ειδικότητας) και κάποιες αναρρωτικές άδειες, δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας στο Τμήμα του νοσοκομείου με την μεγαλύτερη επιβάρυνση καθημερινά. Το προσωπικό λειτουργεί κυριολεκτικά σε συνθήκες επαγγελματικής εξουθένωσης με σημαντικά αυξημένες πιθανότητες να γίνουν ανθρώπινα λάθη. Για εκπαίδευση ειδικευομένων, ούτε λόγος φυσικά. Παραίτηση έμπειρου χειρουργού (φημολογείται ότι μπορεί να σχετίζεται με επικείμενη διαθεσιμότητα), ενώ και για άλλον επιμελητή χειρουργό υπάρχει σοβαρότατος κίνδυνος να τεθεί σε διαθεσιμότητα (και έπεται συνέχεια…) με εύλογες συνέπειες στη λειτουργία της Κλινικής. Συνταξιοδότηση του διευθυντή της Γυναικολογικής Κλινικής χωρίς προοπτική αντικατάστασης. Κλείσιμο ΩΡΛ Κλινικής. Κλείσιμο Οδοντιατρικού Τμήματος. Λειτουργία Οφθαλμολογικής Κλινικής με μια ειδική γιατρό για χειρουργεία, εξωτερικά ιατρεία και νοσηλευόμενους ασθενείς. Περαιτέρω αποψίλωση της Παιδιατρικής Κλινικής με απόσπαση επιμελήτριας στο «Παίδων» για κάλυψη επειγουσών αναγκών (ποιών;). Δυσλειτουργίες Τμημάτων λόγω προβλημάτων υγείας του προσωπικού (όχι μόνο σωματικής…).
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, κερασάκι στην τούρτα, αποκορύφωμα της αποτυχίας της Διοίκησης, η απαράδεκτη, αδικαιολόγητη υπό οποιαδήποτε έννοια, απροσχημάτιστα μεροληπτική και κατάφωρα άδικη κατανομή των κονδυλίων εφημεριών σε διάφορα νοσοκομεία της περιφέρειας. Αρκεί μια γρήγορη ματιά στους πίνακες για να διαπιστώσει κανείς την επιχορήγηση νοσοκομείων παρόμοιας ή και σημαντικά μικρότερης δυναμικότητας κλινών από το νοσοκομείο Ξάνθης, με ποσά έως και 50% παραπάνω, τη στιγμή μάλιστα που σε πολλές περιπτώσεις λειτουργεί και άλλο νοσοκομείο (με επιπρόσθετη φυσικά, γενναία χρηματοδότηση) στα όρια του ίδιου νομού.
Γεγονός που μεταφράζεται σε σημαντικά καλύτερη αντιμετώπιση των επειγόντων προβλημάτων των κατοίκων άλλων Νομών σε σχέση με τον δικό μας. Αδικία η οποία συντηρείται και με την καινούργια κατανομή για το 2013.
Τούτων δοθέντων, είναι ολοφάνερο ότι η διαγωγή του καλού παιδιού και του yes men της Διοίκησης τα τελευταία τρία χρόνια, έχει επιφέρει τα ακριβώς αντίθετα από τα «διαφημιζόμενα» αποτελέσματα στο νοσοκομείο Ξάνθης, ένα νοσοκομείο από τα πιο αξιοπρεπή επαρχιακά αναλογικά με το μέγεθός του. Για τη ζοφερή αυτή εικόνα κάποιοι πρέπει να λογοδοτήσουν και να απολογηθούν στην τοπική κοινωνία, πριν πάρουν κι αυτοί την άγουσα για τον ιδιωτικό τους βίο (μόλις τελειώσει το κομματικό λαδάκι που τους στηρίζει), αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια.