Πέρσι γράφονταν κατά μέσο όρο 5.581.341 συνταγές μηνιαίως. Φέτος ο μέσος όρος έχει εκτιναχτεί στις 6.045.544 συνταγές.
Τι στο καλό συνέβη; Μήπως έπεσε επιδημία που δεν αντιληφθήκαμε;
Ευτυχώς επιδημίες δεν υπήρξαν, παρά μόνο στο μυαλό του Πατούλη.
Η υπεσυνταγογράφηση έχει ελάχιστη σχέση με τη νοσηρότητα του πληθυσμού, απεναντίας συνδέεται με τα γνωστά «κίνητρα» που δίδουν οι φαρμακευτικές εταιρείες, τα οποία μπορεί να μειώθηκαν σχετικά με την εποχή του μεγάλου πάρτι, δεν έπαψαν όμως ποτέ να καθορίζουν τη συνταγογραφική συμπεριφορά πολλών συναδέλφων μας.
Παράλληλα η διείσδυση των γενοσήμων συνεχίζει να παραμένει χαμηλή, με τους φαρμακοποιούς να παίζουν στην προκειμένη περίπτωση σημαντικό ρόλο.
Η μετακύλιση μεγάλου μέρους της φαρμακευτικής δαπάνης στις τσέπες των ασφαλισμένων αποτελεί τη δυσμενέστερη εξέλιξη στον γρίφο που μπορεί να μείνει άλυτος ή να λυθεί με δεκάδες τρόπους.
Εάν εμείς οι ίδιοι οι γιατροί δε λάβουμε δραστικά μέτρα για περιστολή της υπερσυνταγογράφησης –με πρωταγωνιστικό ρόλο των συλλογικών μας οργάνων– σε λίγο καιρό θα δούμε τη φαρμακευτική δαπάνη να εκτινάσσεται σε ύψη 2009, με όλες τις αναμενόμενες παρενέργειες.