Υποτυπώδη έως ανύπαρκτη η ιατρική περίθαλαψη των μεταναστών

Μορφονιός Ν.
 

Υποτυπώδης έως ανύπαρκτη είναι η ιατρική φροντίδα που λαμβάνουν οι μετανάστες χωρίς έγγραφα παραμονής σε 11 ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε η έρευνα που διεξήγαγε το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για την Πρόσβαση της Περίθαλψης της διεθνούς οργάνωσης των Γιατρών του Κόσμου, που ξεκινά εκστρατεία για την προώθηση της πρόσβασης στην ιατρική περίθαλψη των μεταναστών χωρίς χαρτιά. Τα συμπεράσματα της έρευνας κατεγράφησαν σε έκθεση, που παρουσιάστηκε χθες ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες και φυσικά και στην Ελλάδα με συνέντευξη, που παραχώρησε το ελληνικό τμήμα των Γιατρών του Κόσμου στην Αίθουσα Ανταποκριτών Ξένου Τύπου.

Οι κύριες παρατηρήσεις της έκθεσης είναι, καταρχήν, ότι οι μετανάστες δεν έρχονται στην Ευρώπη για να επωφεληθούν της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ενώ οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι αβέβαιες και η ιατρική τους παρακολούθηση από υποτυπώδης έως ανύπαρκτη.

Οι κακοποιήσεις που έχουν υποστεί πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τη μετανάστευση, σε συνδυασμό με τις αντίξοες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην κατάσταση της υγείας τους. Επιπλέον, πολυάριθμα εμπόδια δυσχεραίνουν την πρόσβασή τους στην περίθαλψη, την προληπτική ιατρική φροντίδα και την ασφαλιστική κάλυψη. Τα εν λόγω εμπόδια προκύπτουν εξαιτίας των περιοριστικών νομοθεσιών, της ελλιπούς ενημέρωσης, των διοικητικών κωλυμάτων και των πρακτικών που εισάγουν διακρίσεις.

Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η ιατρική φροντίδα που τυγχάνουν να είναι εξαιρετικά ανεπαρκής. Χαρακτηριστικό είναι ότι για το 72% των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν έτυχαν ανεπαρκούς ή και καμίας ιατρικής φροντίδας, ενώ το 80% δεν είχαν οποιαδήποτε ιατρική ασφαλιστική κάλυψη την τελευταία φορά που χρειάστηκαν περίθαλψη. Επίσης, ενδεικτικό είναι ότι το 38% παρουσιάζει τουλάχιστον ένα πρόβλημα υγείας που δεν παρακολουθείται.

Την ίδια μεταχείριση υφίστανται ακόμη και ευάλωτες ομάδες, όπως οι έγκυες γυναίκες και τα ανήλικα παιδιά, που δεν τυγχάνουν ειδικής αντιμετώπισης ώστε να έχουν ευκολότερη πρόσβαση στην περίθαλψη. Ενδεικτικό είναι πως λιγότερο από μια στις δύο έγκυες γυναίκες (48%) παρακολουθείται από ιατρό κατά τη διάρκεια της κύησης.

Η έκθεση βασίστηκε σε 1.218 συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν σε Βέλγιο, Ελβετία, Γερμανία, Ελλάδα, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Κάτω Χώρες, Πορτογαλία, Σουηδία, Ηνωμένο Βασίλειο. Στην Ελλάδα, όπου το νομοθετικό πλαίσιο δεν επιτρέπει την πρόσβαση στην περίθαλψη παρά μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις, η έρευνα διεξήχθη σε 118 άτομα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με τα ευρήματα, οι κύριες κατηγορίες εμποδίων πρόσβασης στην περίθαλψη είναι οι διοικητικές δυσκολίες (7,6%), η πολυπλοκότητα του συστήματος (10,2%), το κόστος επισκέψεων ή θεραπειών (28,8%) και ο φόβος καταγγελίας, σύλληψης, διάκρισης ή άρνησης της παροχής περίθαλψης (27,1%). Να σημειώσουμε ακόμη ότι το το ένα τρίτο των ερωτηθέντων δήλωσε ότι δεν διαθέτει σταθερό κατάλυμα.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ανακοινώθηκε και η σύσταση κοινής ομάδας εργασίας φορέων όπως η ΕΥΝΑΠ, ο ΔΣΑ και οι ΓτΚ για την αντιμετώπιση των υγειονομικών και νομικών προβλημάτων των μεταναστών στην Ελλάδα.