Μπορεί να ηχεί υπερβολικό, αλλά μόνον το χαοτικό ρητό «όλοι εναντίον όλων» μπορεί να περιγράψει την εικόνα που εκπέμπει πλέον η κυβέρνηση. Με τους υπουργούς να ερίζουν δημοσίως για κάθε κυβερνητική επιλογή, όλες οι αποφάσεις μοιάζουν να υπονομεύονται πριν ακόμη ανακοινωθούν, επιβεβαιώνοντας την πεποίθηση ότι το υπουργικό συμβούλιο πορεύεται άνευ οποιουδήποτε σχεδιασμού.
Ενδεικτικό και μόνον παράδειγμα των τελευταίων ημερών είναι οι περιβόητες εργασιακές εφεδρείες στο Δημόσιο, οι οποίες έχουν διχάσει πλήρως την κυβέρνηση, με τους μισούς υπουργούς (Λοβέρδο, Ραγκούση, Παπακωνσταντίνου, Μόσιαλο κ. ά.) να τις προτάσσουν ως τη μόνη δραστική λύση περιστολής των κρατικών δαπανών και τους άλλους μισούς (Βενιζέλο, Ρέππα, Σκανδαλίδη, Παπουτσή) να μην κρύβουν τις σοβαρότατες επιφυλάξεις τους, ανησυχώντας προφανώς για το πολιτικό κόστος που θα έχει στο ΠΑΣΟΚ η εκδίωξη από το Δημόσιο κατ’ εξοχήν «πράσινων» ψηφοφόρων.
Οποιος, ωστόσο, παρακολουθεί εσχάτως όσα συμβαίνουν στην κυβέρνηση καταλήγει εύκολα και στο συμπέρασμα ότι οι οριακές συνθήκες που δοκιμάζουν τη χώρα απλώς ανέδειξαν την πλήρη ιδεολογική σύγχυση στην οποία τελεί από χρόνια το ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε και οι ίδιοι οι υπουργοί ουδόλως κρύβουν τις σαφείς πολιτικές διαφορές τους, όπως τις περιέγραψε ξεκάθαρα την εβδομάδα που πέρασε ο κ. Δημ. Ρέππας. Αρνούμενος τάχα ότι υπάρχει κόντρα με τον κ. Γ. Ραγκούση, είπε (παρεμπιπτόντως…) ότι «ιδίως μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ» πρέπει να είναι απέναντι «όχι μόνον στην πελατειακή αντίληψη και τον κρατισμό, αλλά και κόντρα στον αγοραίο νεοφιλελευθερισμό που αποδιαρθρώνει την κοινωνία». Επιδίωξε έτσι να εμφανίσει τόσο τον κ. Ραγκούση όσο και άλλους νεότερους συναδέλφους του ότι πολιτεύονται μακράν των προβλημάτων της κοινωνίας και κυρίως των ιδεολογικών αρχών του ΠΑΣΟΚ.
Των δηλώσεων αυτών, είχαν, βέβαια, προηγηθεί αντίστοιχες διαρροές από τους συνεργάτες του κ. Ραγκούση, οι οποίοι εμμέσως πλην σαφώς είχαν κατατάξει τον κ. Ρέππα στους «παλαιοκομματικούς» υπουργούς που κρύβουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί, αποφεύγουν να συγκρουσθούν με τις συντεχνίες και δεν συνειδητοποιούν καν ότι στη σημερινή συγκυρία, τα πολιτικά οφέλη που θα είχε η κυβέρνηση από ανάλογες ρήξεις είναι πολλαπλάσια της ζημίας που δήθεν την απειλεί από την επιβεβλημένη διάλυση κάποιων συνδικαλιστικών της πυρήνων.
Στον Τύπο δεν παρουσιάστηκε έτσι, αλλά ανάλογοι ήταν οι λόγοι της σύγκρουσης και του προσφάτως παραιτηθέντος κ. Χάρη Παμπούκη με τον κ. Χρ. Παπουτσή. Ο μεν πρώτος, μαζί με όσους υπουργούς ανήκουν στη λεγόμενη ομάδα των «νέων εκσυγχρονιστών», ανέκαθεν υπονοούσαν απαξιωτικά ότι ο κ. Παπουτσής ανήκει στη συνομοταξία της… κ. Λούκας Κατσέλη, δηλαδή σε ό, τι «πιο συντηρητικό, αναχρονιστικό, άτολμο και παρωχημένο έχει μείνει στο νέο ΠΑΣΟΚ»…
Ιδεολογικά χαρακτηριστικά μπορεί να προσδώσει κανείς και στην αιφνίδια επίθεση του κ. Χάρη Καστανίδη στον κ. Γ. Κουτρουμάνη. Ο πρώτος ούτε λίγο ούτε πολύ κατήγγειλε τον υπουργό Απασχόλησης για το γεγονός ότι χρησιμοποίησε τις ΜΚΟ για να κάνει προσλήψεις. Συνειδητοποιώντας, ωστόσο, ότι θα έπρεπε και να αποδείξει τη βαρύτατη αυτή κατηγορία του, προτίμησε μια γραπτή «αναδίπλωση», στηρίζοντας, όπως είπε (κατόπιν εορτής), «τις προσπάθειες του κ. Κουτρουμάνη να συνεργαστεί με το ΑΣΕΠ για τις προσλήψεις».
Αντιθέτως, περισσότερο προσωπικοί παρά ιδεολογικοί πρέπει να ήταν οι λόγοι της αδόκητης σύγκρουσης που προκάλεσε η συνήθως χαμηλών τόνων κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου με τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο. Η πρώην υπουργός Υγείας ζήτησε μάλιστα –παρουσία του έκπληκτου πρωθυπουργού– να καταγραφεί η πλήρης διαφωνία της στην πρόταση του διαδόχου της να μπορούν στο εξής οι πανεπιστημιακοί γιατροί να διατηρούν και ιδιωτικά ιατρεία. Η αίσθηση, ωστόσο, που αποκόμισαν οι περισσότεροι ομόλογοί της είναι ότι η κ. Ξενογιαννακοπούλου από καιρό αισθάνεται (και δικαίως μάλλον) ότι ο κ. Λοβέρδος πολιτεύεται στο πρώην υπουργείο «της» ωσάν να μην προηγήθηκε άλλη πολιτική ηγεσία.
«Παραφωνίες»
Κοντά σε αυτά θα πρέπει, βέβαια, να προστεθούν και οι «παραφωνίες» των βουλευτών οι οποίοι δεν διστάζουν πια να «αδειάζουν» δημοσίως τους υπουργούς ή ακόμη και τον πρωθυπουργό. Το έπραξε η κ. Τόνια Αντωνίου, αποδοκιμάζοντας τον κ. Ραγκούση (σε ημερίδα του ΣΑΤΑ!), ενώ ο κ. Α. Μακρυπίδης όλως αιφνιδίως έκρινε σκόπιμο να υπενθυμίσει ότι η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση δεν ήταν επιλογή της τρόικας (όπως ισχυρίστηκαν οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος), αλλά αποκλειστικώς της κυβέρνησης!
Και όλα τούτα συνέβησαν μόνον τις τελευταίες μέρες. Δικαιώνοντας μάλλον μια φράση που με χιουμοριστική διάθεση είπε ένα παλιό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. «Από το να αποκλείει ο πρωθυπουργός τα σενάρια των εκλογών ή της συναίνεσης, επωφελέστερο θα ήταν να υποχρεώσει, επιτέλους, τους υπουργούς του να… συγκυβερνήσουν»!