Τ. Τελλογλου
To αργότερο έως τον Φεβρουάριο θα έχει ολοκληρώσει το υπουργείο Ανταγωνιστικότητας την ανακοστολόγηση μιας ολόκληρης σειράς φαρμάκων και τη διαδικασία (επαν) εισαγωγής της λίστας φαρμάκων, με στόχο τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης. Παράλληλα, o υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Ανδρέας Λοβέρδος, διαμήνυσε για το όλο θέμα στους ελεγκτές της Ε. Ε., ότι το ελληνικό Δημόσιο επιδιώκει να μειώσει εφέτος τη φαρμακευτική δαπάνη των Ταμείων περί τα 900 εκατ. ευρώ. Οι φαρμακευτικές εταιρείες, μέλη του ΣΦΕΕ (Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος) υπολογίζουν ότι εφέτος οι τιμές των προϊόντων τους θα μειωθούν κατά 20-25% και μέλημά τους είναι να συγκρατήσουν «τις απώλειες» με πιο «επιθετική» συνταγογράφηση ή με την εισαγωγή πιο ακριβών φαρμάκων στη λίστα.
H κυβέρνηση, απαντώντας σε αυτό, προωθεί την ηλεκτρονική συνταγογράφηση (σ. σ.: την οποία επίσημα ο ΣΦΕΕ υποστηρίζει). Αλλά όλοι ομολογούν ότι η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και η ακριβής αποτύπωση του όγκου των σκευασμάτων τα οποία «χρεώνονται» σε κάθε Ταμείο, θα αργήσει να αποδώσει καρπούς. Με τον νέο τρόπο συνταγογράφησης, η τιμή του σκευάσματος θα προκύπτει πλέον από τις τρεις φθηνότερες τιμές στις χώρες της Ε. Ε. των 27. Οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν θέλουν όμως κάτι τέτοιο, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να αφαιρεθούν από τον πίνακα υπολογισμού οι «πολύ ακριβές» και οι «πολύ φθηνές» χώρες. Εκτιμάται ότι αυτός ο τρόπος τιμολόγησης που προτείνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες, δεν θα μειώσει τις τιμές των φαρμάκων δραστικά. Το υπουργείο Ανταγωνιστικότητας φαίνεται να προσανατολίζεται σε ένα σύστημα διπλής τιμής (φαρμακείο, ασφαλιστικό Ταμείο) κάτι που κατ’ αρχήν έχουν αποδεχθεί και οι εταιρείες.
Ηλεκτρονικοί διαγωνισμοί
Τα ασφαλιστικά Ταμεία (υποτίθεται ότι) θα πραγματοποιούν ηλεκτρονικούς διαγωνισμούς για την προμήθεια φαρμάκων. Αλλά, όπως υποστηρίζει στην «Κ» ο κ. Θέμης Καζαντζίδης, προμηθευτής του Δημοσίου ο οποίος ήταν ενάγων κατά του ελληνικού Δημοσίου στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια και έχει δικαιωθεί, ο ηλεκτρονικός τρόπος προμηθειών δεν θα φέρει κανένα απολύτως αποτέλεσμα «καθώς δεν θα υπάρχουν διαφορετικές προτάσεις τιμών για το ίδιο σκεύασμα και άρα ζήτημα πιο συμφέρουσας επιλογής για το Δημόσιο».
Το Δημόσιο προσανατολίζεται να δίνεται αυτή η δυνατότητα επιλογής σε ό, τι αφορά τις «δραστικές ουσίες» δηλαδή μέσω των γενόσημων φαρμάκων.
Ομως δεν φτάνει μόνο αυτό. Στη Μεγάλη Βρετανία για παράδειγμα, τα Ταμεία υποχρεώνουν τους γιατρούς να συνταγογραφούν τη φθηνότερη από «ισοδύναμες» ουσίες, ενώ σε όλες τις χώρες της Ε. Ε. επιτρέπονται οι παράλληλες εισαγωγές σκευασμάτων που ούτως ή άλλως εισάγουν οι φαρμακευτικές εταιρείες. Στη Γερμανία μάλιστα, ο νόμος υποχρεώνει τους φαρμακοποιούς να προμηθεύονται ένα ποσοστό από τα εισαγόμενα φάρμακα που είναι φθηνότερα, κι έτσι το κέρδος διανέμεται ανάμεσα στα φαρμακεία και τα ασφαλιστικά Ταμεία. Ενα άλλο κρίσιμο ζήτημα είναι ότι ο νόμος ορίζει ότι η τιμή των αντιγράφων φαρμάκων (γενόσημα) ορίζεται στο 80% της τιμής των πρωτότυπων, με αυτό τον τρόπο όμως, περιορίζεται η δυνατότητα να μειωθούν οι τιμές των φαρμάκων. Μία λύση θα ήταν, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, στην τιμή των αντιγράφων να μην υπάρχει διατίμηση «προς τα κάτω», να υπάρχει δηλαδή μια διαρκής πίεση της τιμής από παράλληλες εισαγωγές από φθηνότερες χώρες της Ε. Ε. με στόχο οι ίδιες οι εταιρείες να «κατεβάσουν» τις τιμές ακόμα και σε σκευάσματα στα οποία ισχύει ακόμα η «πατέντα». Ακόμα και έτσι όμως, ο στόχος της εξοικονόμησης 900 εκατ. ευρώ για τα ελληνικά ασφαλιστικά Ταμεία μοιάζει απλησίαστος, εκτιμά στην «Κ» στέλεχος πολυεθνικών εταιρειών που ζήτησε να τηρηθεί η ανωνυμία του. «Από τα 5,5 δισ. ευρώ της φαρμακευτικής δαπάνης, το 27% αφορά τα ασφαλιστικά Ταμεία, περίπου 2 δισ. ευρώ. Είναι μάλλον απίθανο να περικοπούν 900 εκατομμύρια χωρίς να παρουσιαστούν ελλείψεις…».
Φυσικά, σε όλες τις χώρες της Ε. Ε. που τίθεται ζήτημα περιστολής δαπανών, οι φαρμακευτικές εταιρείες υποστηρίζουν ότι «υπονομεύεται η ασφάλεια του φαρμάκου», μια θέση που έχει υποστηρίξει στο παρελθόν και ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ κ. Δ. Φιλιώτης, θέση που επί Ν. Δ. είχε εν μέρει αποδεχθεί η ηγεσία του ΕΟΦ. Αλλά παράγοντες των συναρμόδιων υπουργείων επιμένουν ότι τα «καλά φάρμακα μπορεί να γίνουν φθηνότερα όταν οι “παίκτες” της αγοράς δεν έχουν εναλλακτική λύση από το να περιορίσουν τους τζίρους τους. Διαφορετικά η κατάρρευση του συστήματος θα σημάνει ότι θα εξαφανιστούν από την ελληνική αγορά…».